62
62
* z\. |
= ZJ-2, |
p* = | |
Z i* |
= Zz~l, |
r = | |
Początkowy „ wariant z S |
= |
p = | |
Z z” |
= Zt+1, |
(?*** = |
£t> |
„ *•** z Z |
- Z E +2, |
fi **•* = |
3. OBLICZANIE £„ I KOREKTA PARAMETRÓW PRZEKŁADNI (tylko dla 0>O°)
3.1. Zaleca się korzystać z przekładni o całkowitej liczbie poskokowego wskaźnika zazębienia
Dla wspólności z p. 2 zaleca się przyjmować e,)=1,0±5%.
Poskokowy wskaźnik zazębienia Ep =b2 sin/3/(7Tm).
3.2. Doprowadzenie obliczonej wg p. 3.1 wartości Ep do wartości zalecanej Ep = 1,0 wykonuje się:
3.2.1. Wg p. 1.5, 1.6 (5.3.1) prowadzi się dobór parametrów zE i fi przy założeniach: zś=zj±l, ze=ze±2.
3.2.2. Dla każdego wariantu oblicza się Ep.
3.2.3. Otrzymane wyniki wprowadza się do tablicy
3.2.4. Z otrzymanego szeregu s'p, dotrzymując warunku (8°< j8 $ 22°), dobiera się wartość najbardziej zbliżoną do Ep = 1,0 wgp. 3.1.
Jeżeli czynności p. (3.2.1...3.2.3) nie skutkują, to jest możliwa zmiana mn z powrotem do p. 1.4.
3.2.5. Tę wartość doprowadza się do Ep wgp. 3.1 przez zmianę szerokości koła b2■ Nowa szerokość koła b1=(Ep-nmn)/sinp, mm. (dokładność obliczeń - jeden znak po przecinku).
b, = b2+ (3...5), mm (6,-liczba całkowita). (Dla wykonania warunku *** 5.2.1 p. 2.7 dopuszcza się korektę twardości kół zębatych i naprężeń dopuszczalnych (5.2 p. 2)).
3.2.6. Wykonuje się obliczenia (5.3.1 p. 1.7...1.9).
4. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ GNĄCYCH
4.1. Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego przy zginaniu zęba kFp= f(T?, klasa dokładności, twardość zębów) (tabl. 5.3.14).
4.2. Współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia wzlędem linii styku kFp = f (HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, ) (rys. 5.3.3c,d).
4.3. Współczynnik uwzględniający nierównomiemość rozkładu obciążenia między parami zębów w zazębieniu kpa ~ f (iJ, klasa dokładności):
- dla zębów prostych kFa = 1,0;
- dla zębów skośnych kFa (tabl. 5.3.12).
4.4. Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa przy zginaniu, 'M/mmWF,=F, kFiikFpkFakA/b2.
4.5. Ekwiwalentna liczba zębów:
- dla zębów prostych
- dla zębów skośnych ^i(2)eq=-^i(2) /cos3/S •
4.6. Współczynnik kształtu zębów zębnika i koła zębatego Yrei(2)=f(zi(2)eq,Xi(2)) (*K2)=0) (rys. 5.3.5). Obliczenia wykonuje się dla koła z pary „zębnik -koło zębate", dla którego jest mniejszy stosunek °FP 1(2) /YfS 1(2) -
4.7. Naprężenia obliczeniowe gnące, MPa
°Fl(2) = ^fSl(2) Yp Wft/m <Gpp i^2),
gdzie Yp - współczynnik kąta pochylenia linii zęba:
- dla zębów prostych Yp =1,0;
- dla zębów skośnych Yf =\-Ep fi°/l40°. Jeżeli Ep >1,0 , do równania podstawia się Ep= 1,0. Jeżeli fi >30°, do równania podstawia się fi =30°.
5. SPRAWDZANIE WYTRZYMAŁOŚCI ZĘBÓW PRZY PRZECIĄŻENIACH
5.1. Naprężenia stykowe przy przeciążeniach, MPa
max = (Jh / Tmax/ T nom 5: ^HP max 1(2).
5.2. Naprężenia gnące przy przeciążeniach, MPa
Of max 1 (2) Uf 1 (2) ( 7"max / Jmini) $ (JFp maxl(2) *
6. SIŁY DZIAŁAJĄCE W ZAZĘBIENIU PRZEKŁADNI
6.1. Moment rzeczywisty na wale wyjściowym, N m
T2tz=T2urz/u.
6.2. Siły obwodowe, N
fn=2-103 Tt/dwl; Ft2=2l03Tltz/dw2.
6.3. Siły promieniowe, N
Fn =F,,tg a/cos fi; Frl=Fn tga/cos fi ■
6.4. Siły poosiowe, N
F„i=Ftltgfi; Fa2=Ft2tgP.
(a =20°)
7. OBLICZANIE GEOMETRYCZNE KÓŁ WALCOWYCH O ZĘBACH PROSTYCH KORYGOWANYCH
DANE WEJŚCIOWE: m, zh z2, a = 20°.
7.1. Odległość osi podziałowa, mm a = 0,5m(z[±z2), gdzie ± - (górny znak) - dla zazębienia zewnętrznego;
- (dolny znak) - dla zazębienia wewnętrznego.
7.2. Odległość osi rzeczywista aw, mm wg PN (tabl. 5.3.3) aw>a.
Otrzymane w 5.2.1 p. 1.7 liczby zębów należy przyjąć w taki sposób, żeby dla zazębienia:
- zewnętrznego
0,5m(z2+z\+2)<aw; 0,5m(z1+zl+3)>aw;
- wewnętrznego
7.3. Toczny kąt przypora, st
a0 = arccos [(o/o„,)cosa].
7.4. Suma współczynników przesunięcia zębnika i koła
zębatego x, = X|+Xł = * *?va° +mva(z,±z2)
z tg a
(dokładność obliczeń - 3 znaki po przecinku), gdzie inva = tga-a; inva0= tga0-a„;
a, a0- w radianach.
Dla zazębienia zewnętrznego > 0.
Dla zazębienia wewnętrznego x E < 0.
7.5. Pozorna odległość osi, mm
a'w = a + xt mn.
7.6. Współczynnik zbliżenia osi (współczynnik skrócenia głowy zębów) y = (aK,-aw)/mn.
7.7. Wartości współczynników przesunięcia zębnika x, i koła zębatego x2 przyjmuje się odwrotnie proporcjonalnie do liczby zębów x2=xlzl/z2.
Wtedy xe=x1+(x,zi/z2). Skąd xI = xs/(l+zl/z2); x2=xz-xx. Zalecenia po podziału xs - tabl. 12.2.4. (dokładność obliczeń - 3 znaki po przecinku).