Tok przeprowadzania obliczeń zmęczeniowych
Naprężenia dopuszczalne na ściskanie przyjmuje się kc = 2,5kr, a wytrzymałość na ściskanie Rc = (3-i-4)i?r.
Ponieważ żeliwo jest materiałem kruchym, wydłużenie As « 0, zatem w obliczeniach nie należy stosować wzorów Hubera, lecz wzory oparte na przykład na hipotezie największych wydłużeń (por. p. 2.6), a więc na naprężenie dopuszczalne na skręcanie lub ścinanie należałoby przyjąć ks = 0,71 kr (nie zaś 0,578 kr, jak dla materiałów plastycznych). Uwzględniając ponadto znacznie większą wytrzymałość na ściskanie, przyjmuje się dla żeliwa naprężenia dopuszczalne na skręcanie ks- 1,2 kr. Współczynniki bezpieczeństwa dla żeliwa przyjmuje się dość duże, przeważnie w odniesieniu do wytrzymałości na rozciąganie Rr. Tak na przykład w obliczeniach naczyń ciśnieniowych przyjmuje się dla żeliwa współczynnik bezpieczeństwa na rozciąganie xr - 7 przy stosowaniu konwencjonalnych wzorów wytrzymałościowych, a więc naprężenia dopuszczalne na rozciąganie wynoszą
kr=^ = ^ = 0,\4Rr
Zbiorniki ciśnieniowe są często narażone na zmiany temperatury, a ponadto stanowią obiekty zagrażające - w razie wybuchu - poważnym wypadkiem, przeto wartość xr-l można traktować jako dostatecznie dużą i w mniej odpowiedzialnych konstrukcjach przyjmować nieco niższe wartości, np. xr = 5-^7, a więc
kr - (0,14 -5- 0,2)7? r
Uwzględniając fakt, że żeliwo ma znacznie większą wytrzymałość na ściskanie niż na rozciąganie, w obliczeniach zmęczeniowych nie można posługiwać się tylko górną linią wykresu Smitha (tj. linią AMG według rys. 17.1), jak to się stosuje dla wszystkich materiałów o jednakowych własnościach wytrzymałościowych na rozciąganie i ściskanie. Nie wolno więc zmieniać znaków naprężeń maksymalnych w przypadku, gdy bezwzględna wartość naprężeń ściskających jest większa od bezwzględnej wartości naprężeń rozciągających: |crmm|>|crmax|, lecz wytrzymałość zmęczeniową odczytywać należy wówczas na dolnej gałęzi wykresu Smitha. Wykres Smitha dla żeliwa szarego Z1 250 podano na rys. 17.5. Własności wytrzymałościowe żeliw zamieszczono w tabl. 19.11.
W przypadku działania obciążeń zmiennych żeliwo wykazuje minimalną wrażliwość na działanie karbu (77« 0). Dalszą cechą żeliwa jest duża zdolność tłumienia drgań. Nie należy jednak zapominać, że żeliwo jest materiałem kruchym 045 w 0) i wszelkiego rodzaju udarowe działanie sił może łatwo spowodować miejscowe przekroczenie wytrzymałości i zapoczątkowanie pęknięcia doraźnego lub zmęczeniowego. Z tego powodu współczynniki bezpieczeństwa dla żeliwa przy obciążeniach stałych przyjmuje się zazwyczaj dwa razy większe niż dla stali.
233