Wykresy V„ i Ma przedstawiono na rys. 3-14b, c. Z zależności (3-4) wynika, że moment zginający osiąga wartość ekstremalną w przekroju, w którym siła poprzeczna jest równa zeru i zmienia znak.
W wypadku a = b otrzymuje się:
Ra = Rb = 0,5 P,
M
n\ax
PI
T'
Przykład 3-12. Sporządzić wykresy Vx i M, belki obciążonej jak na rys. 3-15a. Uwzględniając symetrię obciążenia można stwierdzić bez obliczeń, że reakcje podpór wynoszą (składowa reakcji HA = 0)
Równania siły poprzecznej dla poszczególnych odcinków można zapisać:
Vf = Ra = 20 kN, vęD = Ra-P = 20-20 = 0,
1/"B = VA-P-P = -P = -20 kN.
Wykres przedstawiono na rys. 3-15b.
Równania momentu zginającego można zapisać:
- na odcinku AC
Mf = Rax,
x = 0; Ma = 0,
x = 2,5 m; Mc = 20-2,5 = 50 kN m,
M™ = Rax-P(x- 2,5),
- na odcinku CD
x = 4 m; M„2 = 20-4-20-1,5 = 50 kNm, x = 5,5 m; = 20-5,5-20-3 = 50 kN m,
- na odcinku DB
M"b= Vax-P(x-2,5)-P(x-5,5). x = 8 m; Mb = 20-8-20-5,5-20-2,5 = 0.
Wykres Ma przedstawiono na rys. 3-15c.
Oś belki odkształca się ku dołowi, co schematycznie pokazano linią przerywaną na rys. 3-15a.
Przykład 3-13. Sporządzić wykresy sił poprzecznych i momentów zginających w belce swobodnie podpartej, obciążonej w sposób ciągły równomierny jak na rys. 3-16a.
Reakcje podpór wynoszą
f--,L- P
bl
Rys. 3-16
n równych części
Równanie siły poprzecznej
Wykres KJest ograniczony prostą nachyloną do osi poziomej (rys. 3-16b); tg/i = — p: por. wzór (3'5) na stronie 58.
61