40 Rozdział 3
Przy stromych dachach, gdzie obciążenie powoduje dwukierunkowe zginanie zaleca się nie stosowanie zbyt smukłych przekrojów, stosunek szerokości do wysokości płatwi przyjmuje się około 5:7. Jeżeli dach jest bardziej płaski o nachyleniu nie większym niż 25%, można stosować płatwie wyższe i węższe o stosunku boków 1:2 (np.: 10x18; 10x20; 8x22 itp.).
Słupy. Stosuje się słupy o przekroju kwadratowym lub prostokątnym -zbliżonym do kwadratu, ustawiając je dłuższym bokiem równolegle do płaszczyzny mieczy ze względu na ich osłabienie wrębami w połączeniach z mieczami.
Obciążenia działające na dachy:
• ciężar własny dachu,
• parcie lub ssanie wiatru,
• obciążenie śniegiem.
Sprawdzając stan graniczny nośności elementów konstrukcyjnych dachów należy zwrócić szczególną uwagę na rozłożenie działających obciążeń na płaszczyzny równoległe i prostopadłe do osi elementów i właściwe wyznaczenie sił wewnętrznych w elementach. Przy jednoczesnym występowaniu niekorzystnego oddziaływania dwóch lub więcej obciążeń zmiennych np. parcia wiatru i obciążenia śniegiem, podstawowa kombinacja obciążeń przewiduje wprowadzenie współczynnika jednoczesności. Wartości tego współczynnika oraz sposób ustalenia kombinacji podstawowej obciążeń podano w rozdziale 2 wg PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.
Podstawowym dokumentem prawnym obowiązującym przy projektowaniu konstrukcji drewnianych jest PN-B-03150:2000 Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie. Drewno konstrukcyjne dzielimy na klasy w zależności od jego wytrzymałości charakterystycznej na zginanie fmk. Charakterystyczne wartości wytrzymałościowe dla krajowego drewna iglastego podano w Tab. 3-2. Dla zginanych lub rozciąganych elementów z drewna litego, o wysokości lub szerokości mniejszej niż 150mm, wartości charakterystyczne fmJt i f,,0>k można zwiększyć, mnożąc przez współczynnik kh, jako mniejszą z wartości obliczonych wg wzoru (8).