IMG00287

287

287

T₀ k_Hp k

- ° io³

F,= 4T₀l(d_ak_s).

2.9. Dokonuje się doboru łożysk.

3. KONSTRUOWANIE PRZEKŁADNI

-dla schematu wg rys. 14.13. Ib z₀= 12; 15; 18;... (tabl. 14.13.2).

Wtedy z_b=z_a (/-l)/e,

gdzie e = f(/) (tabl. 14.13.1);

c) otrzymane w taki sposób wartości z_b zaokrągla się do liczb całkowitych wieloktrotnych liczbie satelitów n_s;

Tabl. 14.13.1. Zależność e = f(j)

i	10	12	14	16
^e	1,4	1,5	1,6	1,8

d)    udokładnia się współczynnik

e=z_a(i-\)l z_b-,

e)    wstępnie wyznacza się z_f = (z_b - z_a) / (e + 1);

Zg=ez_f.

z_f, z_g - liczby całkowite;

f)    wyznacza się wartości współczynników przesunię

cia dla kół a - x_a i b - x_b; x_a, x_b = f (z_a,z_g) (tabl. 14.13.2) oraz kąt zazębienia a₀ przekładni koregowanej (5.3.1 p. 7).

Przyjmując wstępnie moduły dwóch stopni reduktora za jednakowe wprowadza się korektę liczby zębów wg równania współosiowości, warunków sąsiedztwa satelitów oraz montażu mechanizmu.

1.2.    Równanie współosiowości:

-    dla schematów wg rys. 14.13.la,c z_g= (z_b-z_a)l2;

- dla schematu wg rys. 14.13.Ib    (z_a+z_g) ={z_b-zr).

1.3.    Warunek montażu mechanizmu (warunek zazębienia kół) z_b/k_s=7; z_a/k_s = 7, gdzie 7 - liczba całkowita.

1.4.    Warunek sąsiedztwa satelitów

(będzie sprawdzony w p. 2.6). 2. OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE zawierają:

2.1.    Dobór materiałów kół zębatych i rodzaju ich obróbki cieplnej (5.2).

2.2.    Obliczanie naprężeń dopuszczalnych, MPa (J_HPa) (5.2). Ekwiwalentna liczba cykli obciążenia (5.2 p. 2.2):

-    dla kola a N_Heo - 60 nóL_h c k_HE,

gdzie n'_a=n_a-n_b - odnośna częstotliwość obracania koła o względem jarzma h\

-    dla satelity N_HE_g = (sQn'_gL_hc k_HE,

gdzie n'_g=n_az_a/z_g - odnośna częstotliwość obracania satelity g względem koła a. Obliczanie naprężeń dopuszczalnych (J_lrPa) dla pary „koło o - satelita g" wykonuje sie wg 5.2 p. 2.

2.3.    Obliczanie wytrzymałościowe przekładni wykonuje się jak dla przekładni zamkniętych wg parametru a_w (5.3.2).

Tabl. 14.13.2. Zalecane liczby zębów oraz wartości

współczynników przesunięcia x_a, x_b

^ze	•Zo =	12	Za'-	15	Z a	= 18	Za =	= 22	za =	= 28	Z a	= 34
	+X0	+Xb	+Xa	+Xb	+xa	+Xb	+Xa +Xb		+Xa	+Xb	+X0	+Xb
18	0,30	0,61	0,34	0,64	0,54	0,54	-	-	-	-	-	-
22	0,30	0,66	0,39	0,75	0,60	0,64	0,68	0,68	-	-	-	-
28	0,30	0,88	0,26	1,04	0,40	1,02	0,59	0,94	0,86	0,86	-	-
34	0,30	1,03	0,13	1,42	0,30	1,30	0,48	1,20	0,80	1,08	1,01	1,01
42	0,30	1,30	0,20	1,53	0,29	1,48	0,40	1,48	0,72	1,33	0,90	1,30
50	0,30	1,43	0,25	1,65	0,32	1,63	0,43	1,60	0,64	1,60	0,80	1,58
65	0,30	1,69	0,26	1,87	0,41	1,89	0,53	1,80	0,70	1,84	0,83	1,79
80	0,30	1,96	0,30	2,14	0,48	2,08	0,61	1,99	0,75	2,04	0,89	1,97
100	0,30	2,90	0,36	2,32	0,52	2,31	0,65	2,19	0,80	2,26	0,94	2,22
125	-	-	-	-	-	-	0,75	2,43	0,83	2,47	1,00	2,46

Z dwóch par zazębienia „a-g" (zazębienie zewnętrzne) oraz „b-g" (zazębienie wewnętrzne) zwykle obliczeniom podlega para o zazębieniu zewnętrznym. Obliczeniowa odległość osi, mm

3

ai=k_a (/’+!)

gdzie / '=n_a/n'g-,

O - współczynnik uwzględniający nierówno-miemość rozkładu obciążenia między sate-tami.

W przypadku nieobecności konstrukcyjnych rozwiązań skierowanych na zmniejszenie nierównomiemoś-ci rozkładu obciążenia 12= 1,3...2,0 (rys. 14.13.2). W przypadku obecności takiego rozwiązania n = 1,1...1,2 (rys. 14.13.3, 14.13.4); f bo=b/a_w < 0,5 dla u $ 6,3;

Tpbo $ 0,4 dla u >6,3 - współczynniki szerokości wieńca kół.

Reszta parametrów do obliczeń dobiera się wg 5.3.2.

Otrzymaną w taki sposób odległość osi a„ zaokrągla się do bliższej wartości a_w, mm (o„wo^) zgodnej z PN (tabl. 5.3.3).

2.4.    Dobór innych parametrów przekładni:

-    szerokość kół, mm:

-    o wewnętrznym zazębieniu b_b=ip_baa_w',

-satelity    b_g= (1,03. ..1,04) b_bt

-    o zewnętrznym zazębieniu b_a= (1,03... 1,04) b_g;

-    moduł zazębienia, mm m'= 2a„./[(u'+l)z₀]

zaokrągla się do bliższej wartości m zgodnej z PN (tabl. 5.3.2);

-    udokładnia się liczbę zębów kół z_a, z_b i z_g ze sprawdzeniem równania współosiowości i warunku montażu;

-    oblicza się średnice kół a, b i g (d_a, d_r)

-    udokłada się odległość osi a_w i współczynniki przesunięcia.

2.5.    Warunek sąsiedztwa satelitów (przy ich liczbie

k_s>.-2).    a_w sin (n/k_s) > 0,5 d_ag.

2.6.    Wykonuje się wstępne obliczanie wałów (2 p. 11).

2.7.    Wykonuje się wewnętrzne rozplanowanie reduktora (6).

2.8.    Wykonuje się projektowe obliczanie wałów (8.1). Biorąc pod uwagę maksymalną nierównomiemość rozkładu obciążenia pomiędzy strumieniami reduktora obwodowa siła w zazębieniu, N

Tendencje rozwojowe reduktorów planetarnych można zobaczyć porównując ich konstrukcje.

Na rys. 14.13.2 jest przedstawiony planetarny reduktor ze sztywnie zmontowanymi kołami o i b , co powoduje zwiększenie O.

Na rys. 14.13.3 jest przedstawiony planetarny reduktor z samonastawnym kołem b, na rys. 14.13.4 - z samonastawnym kołem o, co zmniejsza Q.

Dla zmnieszenia nierównomiemości rozkładu obciążenia po szerokości satelita jest zmontowana na kulkowych łożyskach wahliwych lub baryłkowych dwurzędowych.