img240

3.    Koagulacja hydrozolu siarki otrzymanego

W WYNIKU ZMNIEJSZENIA ROZPUSZCZALNOŚCI

Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie możliwości otrzymania koloidalnego roztworu siarki w wyniku zmniejszenia rozpuszczalności (metody kondensacyjne). Ponadto na przykładzie otrzymanego hydrozolu siarki można sprawdzić dwie metody koagulacji: przez ogrzanie lub zwiększenie stężenia fazy zdyspergowanej.

Siarka (1 (jednoskośna) dobrze rozpuszcza się w niższych alkoholach, zaś w wodzie jest nierozpuszczalna. Po zmieszaniu nasyconego etanolowego roztworu siarki z wodą wytrąca się koloidalny osad siarki.

Sposób wykonania oznaczenia

-    Do trzech probówek wlać 10 cm³ wody destylowanej. Do każdej probówki stopniowo kroplami dodawać jednakową ilość nasyconego etanolowego roztworu siarki. Zawartość probówek energicznie wstrząsnąć w celu zmieszania cieczy. (Nie ubijać piany!). Zaprzestać dodawania roztworu siarki w momencie pojawienia się opalescencji roztworów.

-    Następnie do roztworu w jednej z probówek wkroplić dodatkowo taką samą ilość kropel etanolowego roztworu siarki jak za pierwszym razem i ponownie energicznie wstrząsnąć. Zawartość drugiej probówki podgrzać we wrzącej łaźni wodnej. Roztwór w trzeciej probówce pozostawić bez zmian.

-    Ustawić probówki w świetle bocznym i ponownie obserwować opalescencję wszystkich roztworów. Jeśli następuje koagulacja siarki, to opalescencja roztworu stopniowo maleje, a roztwór staje się mętny. W przypadku podgrzewanej próbki zaobserwować, czy zachodzi żelowanie, czy też wytrącenie osadu siarki.

-    Wyniki obserwacji zanotować i szerzej objaśnić.

4.    Stabilność hydrozolu siarki otrzymanego w reakcji rozkładu

Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie możliwości otrzymania hydrozolu siarki w reakcji rozkładu (metody kondensacyjne) wodnego roztworu tiosiarczanu sodu w środowisku kwaśnym, według reakcji:

Na₂S₂0₃ + H₂S0₄ -a S_(koloid) + Na₂S0₄ + S0₂ + H₂0    (5.1)

Ponadto, otrzymując siarkę koloidalną w różnych warunkach, można sprawdzić wpływ niektórych czynników na szybkość tworzenia się zolu oraz jego trwałość.

Sposób wykonania oznaczenia

-    W probówkach przygotować roztwory według proporcji pokazanych w tabeli 5.4. W tym celu w trzech probówkach umieścić odpowiednią ilość tiosiarczanu sodu, dodać - jeśli jest to wymagane - dodatkowy składnik, a następnie kwas siarkowymi). Kwas siarko wy (VI) należy wprowadzić możliwie w jednakowym czasie do wszystkich 3 próbek, po czym delikatnie zmieszać składniki przez kilkukrotne