Pasze są produkowane przemysłowo lub w gospodarstwie przez zmieszanie składników i dodatków, zgodnie z recepturą. Gotowe pasze, produkowane przemysłowo, są pakowane w worki. Na każdym worku znajduje się etykieta z nazwą, datą produkcji, okresem trwałości oraz nazwą i adresem wytwórni. Jakość mieszanki wyprodukowanej zgodnie z recepturą zależy przede wszystkim od jakości użytych surowców, higieny podczas wytwarzania pasz, technologii produkcji, głównie od dokładności rozdrobnienia, dozowania i wymieszania, a więc od jej jednolitości, stabilności składników podstawowych i dodatkowych oraz intensywności przemian zachodzących w czasie magazynowania. Pasze i komponenty powinny być właściwie przechowywane. Świeża mokra pasza pochodzenia zwierzęcego powinna być w krótkich okresach składowana w chłodni. Dłuższe jej przechowywanie wymaga procesu mrożenia. Wilgotne pasze granulowane należy natychmiast skarmiać lub składować zamrożone. Świeże pasze roślinne powinny być niezwłocznie skarmiane, suche komponenty pasz i dodatki należy składować w pomieszczeniach zapewniających odpowiednią wentylację, ochronę przed wysoką temperaturą, światłem i wilgocią oraz gryzoniami i owadami. Granulaty powinny być składowane w suchych, chłodnych i przewietrzanych pomieszczeniach.
Komponenty pasz dla ryb, ze względu na dużą zawartość składników pokarmowych, są dobrym podłożem dla intensywnego rozwoju drobnoustrojów. Ich działalności sprzyja użycie do produkcji paszy surowców silnie zanieczyszczonych mikroflorą oraz przechowywanie paszy w nieodpowiednich warunkach. Rozkład substancji pokarmowych przez namnażające się drobnoustroje i wydzielanie metabolitów powoduje znaczne obniżenie wartości pokarmowej paszy lub nawet całkowicie ją dyskwalifikuje.
Białko, będące podstawowym komponentem pasz, jest składnikiem odżywczym wielu drobnoustrojów. Białka, a w jeszcze większym stopniu produkty ich rozkładu: peptydy i aminokwasy, są dla większości drobnoustrojów źródłem węgla, azotu i energii. W reakcjach biochemicznych białka podlegają licznym przemianom, zarówno w kierunku rozkładu (proteoli-za, dezaminacja, dekarboksylacja), jak i przekształceń czy syntezy. Zła jakość mikrobiologiczna użytych surowców, nieprzestrzeganie zasad higieny technologii produkcji i złe warunki przechowywania sprzyjają rozwojowi mikroflory proteolitycznej, amonifikacyjnej. Drobnoustroje proteolityczne stanowią bardzo liczną grupę o bardzo zróżnicowanym składzie jakościowym. Należą do nich m.in. liczne gatunki z rodzajów: Pseudomonas i Ba-cillus. Proces amonifikacji przeprowadzają różnorodne bakterie zwane amonifikatorami, wśród których wyróżnia się następujące grupy: prze-trwalnikujące tlenowce: Bacillus subtilis, Bacillus megaterium, Bacillus mycoides, Bacillus cereus, nieprzetrwalnikujące tlenowce: Pseudomonas sp., Alcaligenes sp., Flaoobacterium sp., Serratia sp., przetrwalnikujące beztlenowce: Clostridium histolyticum, Clostridium sporogenes, Clostridium teta-ni, Clostridium botulinum, Clostridium perfringens.
Udział tłuszczów oraz zawartość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych stwarza niebezpieczeństwo jełczenia paszy. Toksyczne działanie utle-
168