211
- W ciągu 2 godzin reakcji obserwować zmiany zachodzące na powierzchniach poszczególnych blaszek w kolejnych układach. Za każdym razem jako układ odniesienia traktować zlewkę zawierającą jedynie blaszkę stalową. Zaobserwowane zmiany zanotować.
- Po upływie 2 godzin wyciągnąć blaszki z elektrolitu, każdą oddzielnie spłukać pod strumieniem bieżącej wody, osuszyć, usunąć całą pozostałą rdzę lub nalot i ponownie zważyć. Obliczyć ubytek masy i odnieść go do jednostki powierzchni reagującej próbki i czasu reakcji.
Tabela 8.7
Układ pomiarowy |
Powierzchnia reakcji próbki P [m2] |
Początkowa masa blaszki m, [g] |
Masa blaszki po korozji m2 [g] |
y c Pt g |
Wygląd powierzchni blaszki | |
m2 • godzina | ||||||
Fe-Zn |
Fe, | |||||
Zn | ||||||
Fe-Cu |
Fe, | |||||
Cu | ||||||
Fe3 |
- Wyniki odczytów i obliczeń przedstawić w tabeli 8.7.
- Na podstawie wyników zawartych w tablicy oraz szeregu napięciowego metali wyciągnąć wnioski dotyczące przyczyn zniszczenia metali w poszczególnych układach. Zapisać odpowiednie równania elektrodowe. Zmiany masy blaszki stalowej w układach z cynkiem i miedzią odnieść do układu „pustego”.
8. Korozja na linii wody - ogniwa stężeniowe
KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ
Celem ćwiczenia jest obserwacja różnicy w korozji stali i żeliwa zachodzącej na linii
wody.
Sposób wykonania oznaczenia
- Blaszkę stalową i element żeliwny starannie oczyścić.
- Na przygotowaną powierzchnię nanieść niewielką ilość wody.
- Po upływie 30 minut i godziny zaobserwować i opisać zmiany zachodzące w kropli wody i na linii brzegowej.
- Po upływie godziny zebrać na osobne bibułki krople z obu materiałów. Na wilgotne miejsce na bibule nanieść kroplę 2 M HN03, a następnie kroplę roztworu rodanku potasu KSCN lub amonu NH4SCN. W obecności jonów żelaza Fe3+ rodanek przyjmuje krwistoczerwone zabarwienie. Zaobserwować i zinterpretować barwę pojawiającą się na bibule.