img398

265

265

Rys. 10.35. Tryskawka

Tryskawka

Tryskawka (rys. 10.35) to drobny przyrząd laboratoryjny służący do podawania niewielkich ilości płynu przez natryskiwanie strumieniem pod lekkim ciśnieniem, jednak bez precyzyjnego odmierzania ilości. Współcześnie używane tryskawki są najczęściej wykonane z miękkiego polietylenu odpornego na prawie wszystkie typy rozpuszczalników. Tryskawka składa się z płaskodennej butelki, w której jest umieszczona rurka.

Rurka z jednej strony dochodzi prawie do dna naczynia, a na zewnątrz jest zagięta w łuk i zakończona niewielkim zwężeniem. Połączenie odbywa się za pomocą szczelnej gwintowanej nakrętki. W warunkach laboratoryjnych tryskawki najczęściej stosuje się do przepłukiwania osadów stałych, dodawania niewielkiej ilości wskaźnika, natryskiwania niewielkiej ilości wskaźnika na wybrane miejsca podłoża lub ostatecznego przepłukiwania szkła laboratoryjnego.

Rys. 10.36. Stołowa wstrząsarka magnetyczna

Wstrząsarka

Wstrząsarki (rys. 10.36), inaczej nazywane wytrząsarkami, to grupa prostych urządzeń laboratoryjnych służących do szybkiego i efektywnego mieszania cieczy lub otrzymywania zawiesin ciał stałych (np. spoiw). Niezależnie od szczegółowych rozwiązań technicznych, każda wstrząsarka zbudowana jest z podstawy zawierającej silnik, nad którą osadzona jest nakładka wyprofilowana odpowiednio do kształtu szkła laboratoryjnego, w którym będzie się odbywać mieszanie. Nakładka jest osadzona mimośrodowo, co powoduje oscylacyjny ruch po uruchomieniu silnika. Szczelnie nasadzone naczynie odbiera ten ruch, przez co następuje przekazanie drgań na zawartość naczynia, a w konsekwencji wirowanie i mieszanie. Wstrząsarki zwykle są wyposażone w regulator szybkości obrotowej oraz we włącznik pracy ciągłej lub czasowej.