IMGP6343

68 JaIBRNAT 7. I.UBŁINA : WYBÓR PISM

Potym do pana przystąpił Rzekąc, iżci „żądny nie był, ^irT* Którego bych znał mądrego. Okromia tego jednego”.

Ksantus mnirnał. by nie byli, Żałował, iż im wzgardzili,

I było mu to niemiło, imo jż sic jadło pokaziło.

Aże jutro wszyscy oni,

Którzy nie’ byli wpuszczeni.

Skoro Ksantusa uźrzeli,

Wnet ku niemu przybieżeli,

^:4M5 Rzekąc; „Mistrzu, coś uczynił.

2żeś nas wczora omylił?

Sługa nas w dom wpuścić nie chciał I jeszcze nas psy podziałał".

Ksantus sie z tych słów zatroskał ¹⁸⁹⁰ A sam w sobie tako gadał:

„Kim by sie miał taki błąd stać? Musiał to Ezop zmistrować!"

Ezop iż niedaleko był,

Ksantus do niego przemówił.

^IB$a ..Dziękujęż ci z tej posługif Nie umiałby tego drugi.

A jakoś mi goście uczcił?

Wszystkiś od domu odpędził!

Jeszcześ kożdemu nałajał ¹⁸⁰⁰ I k temuś je psy podziałał".

w. 1875: znać /kogo/ — mieć za kogo. uznać za kogo. w. 1876: okromia — okrom, oprócz. w. 1878: im — nim. w. 1880: pokazić się — zepsuć się. w. 1888: psy podziałał — ponazywał psami. ^w* ?5^92: *™t*trotoać — zmajstrować, zbroić.    .

w. 1895: dziękujęż ci — w prd.: rtziękujęścl; 2 tej posługi tą posługą.

w. 1900: podziałać — nazwać, ponazywać.