IMGP6307

AIUINAT Z LUBLINA; WYBÓR PISM

Nakupim ziela k wieczerzy I k temu .sie przechodzimy,

A potym wiec lepiej zjemy".

*** A gdy tam już w ogrodzie był,

Ksant zagrodnikowi mówił:

„Miły bracie, przędą j nam ziela.

Coby była pełna pobiela".

Ogrodnik to hnet udziałał:

Szedł na ogród, ziela narwał.

Ksantus mu dobrze zapłacił.

A k domowi sie pokwapił.

A gdy sie tak rozchodzili.

Rzekł ogrodnik: „Mistrzu miły!

*** Proszę cię, by mi powiedział,

O co cię tu będę pytał".

Rzekł Ksant: „O coć trzeba, pytaj. Jedno mi czasu nie mieszkaj.

Boć mam inej sprawy dosyć.

Dla której muszę rychło iść".

On rzekł: „A przeczże to ziele,

O którym jest prącej wiele.

Nie tako mi prętko wschodzi.

Jako, co sie samo rodzi?"

•* Ksantus tę gadkę usłyszał,

Ale iż jej zgadnąć nie umiał.

Rzekł, iże „Boskie zrządzenie Rozdzieliło wszystkim rodzenie;

w. 822: ziele — aaiata? groch? jarzyny? <w oryf. lac.; o Jera — jarzyny: w przekł. niemieckim: dic lcruter — jarzyny, wszelkie rośliny użytkowe).

w. 823: 4 Je temu sie jjrze chodzimy — i do tego alg przejdintr w. 888: zawodnik — ogrodnik.

w. 828: kobifla —— kosz.

• w. 838 mieszkać — tu: zatrzymywać, opóźniać; w ord.: nJcoć.

w. 842: o którym jest prącej wiele — około którego, przy którym Seat pracy wiele.    * ^w "