IMGP6323

4B ■ nCKNAT Z LUBLINA: WYBÓR PTKM

Którzy mą przę rozeznają.

Jać nie wiem. abych winien był, Iżeeh języków nakupil;

A jedno mię posłuchać chciej. Powiem ci dowód rzeczy tej:

^,9m Język-cł członek nalepszy,

A nad inne potrzebniejszy.

Którego by człowiek nie miał. Bydłu by sie pod obi en zstał.

Z języka-ć wszystki mądrości. Nauk wszelkich ich chytrości; Wszelka sprawa kożdej rzeczy. Przez język sie zawsze toczy.

Co kto ma wziąć albo też dać. Kupić albo i przędąwać,

^13,5 Którzy cześć, wiarę trzymają. Językiem to oprawiają.

Językiem miasta budują. Pospolitą rzecz sprawują,

Przezeń prawa sprawiedliwe ¹³²⁰ I wszystki kaini cnotliwe.

Języki-ć złączają małżeństwa I też inne przyjacielstwa;

I wszystkich ludzi mieszkanie Przez Język ma swoje stanie;

A bych miał wyliczać wszytek. Który język ma, pożytek.

w. 1300: prza — mowa; w prd.: prze. w. 1305: język-ci — w prd.: jeżycki. ^w"    °P^rawiać — urządzać, pokierować, załatwiać.

w. 1320: kaźń — tu: przykazanie (przen. nauka, przestroga), w. 1321: jeżyk 1 (staropolski narzędnik 1. mn.) — jeżykami; w prd.: jązyekl.

1® ^{n :} i wszystkich ludzi mieszkanie przez język ma steojt •kjjk — tak Biernat tłumaczy łacińskie: exaltuntur linęur mortallum pita fere tota consietit, tj.: całe życie śraiertel-nych wyraża się przede wszystkim poprzez Język (mowę).

_

I