IMGP6287

12 BIERNAT I LUBLINA- WYBÓR PISZ*

*• Rzeki mu, iż „mi cię już pan dał;

A przeto cię muszę prze dać,

Iż nic chcesz języka wścięgać".

Potym więc czas niedługi był,

Z przygody sie kupiec trafił.

^M Jen niewolnik! kupował.

Tak w onę stronę był zajał.

Ten. gdy sie z Zen asem potkał, łże go przed tym dobrze znał. Przywitawszy jął go pytać, ^w MJałliby mu nieco przedać:

„Byłyliby jacy ośli.

Którzy by ml czeladź nieśli,

Barzo bych je rad stargowsł.

Ku Efezu się na nich wezbrał⁴'.

³⁴⁹ Rzekł Zenas: „Nie mam żadnego Ni nająć, ni przedajnego;

Alęć mam sługę godnego I na twarzy podobnego".

Kupiec rzekł: „Chcę go targować,

*" Alebych go chciał oględać⁴⁴.

On hnet po Ezopa posłał.

Kupcowi go oględać dał.

A gdy tak szpetnego widział Stojąc, Zen asa zopytał:

** „Co to za garniec pękaty,

/Krótki, brzuchaty, garbaty?

A zaprawdę, by nie dychał, f Klocem bych ji radniej mnimał;

********

: wicięoać — powściągać, powstrzymywać, hamować : x przygody — przypadkowo.

: jen — który.

: wezbrać się — zabierać się, wybierać się (w drogą) : godny — odpowiedni.

: podobny — nadobny, ładny.

: stojąc — stojącego; zopytać — zapytać.

: klocem — w prd. Moczem; radniej — raczej.