IMGP6363

BIERNAT Z LUBLINA: WVBOB PIBM

88

³⁴⁴⁰ Iż Ezopa stracić kazał.

Rzeki: ..Nie nad mię szaJeńszego, Złomiłem ślub państwa swego.

Któż mię był na to przypędził,

Iżem zdrajcy łatwie wierzył?!"

¹⁴⁴⁸ Słysząc króla żałosnego,

Hermip przystąpił do niego Rzekąc: ..Nie raczy-ż smucien być! Nie dałć-em Ezopa zabić.

A bowiem-em się nadziewał,

**• Iżby tego żałować miał;

Twe-m przykazanie odmienił,

Do tegom go czasu żywił.

Alem się wżdy twej każni bał,

W jednym-em go grobie chował;

**• Ezopa już żywego masz.

Gdy chcesz, tedy go oglądasz**..

Król, gdy usłyszał tę powieść. Bezmierną miał z tego radość.

Wnet się od ziemie pochwycił,

*⁴*° Herm i pa, rzekąc, obłapił;

„Jeśli mi prawdę powiadasz A Ezopa żywego masz,

Barzoć mi ten dzień szczęsny był. Jako bych sie weń narodził.

Idź, go każy przyprowadzić,

Bych co rychlej mógł z nim mówić; Nie dbamci ni-ocz innego.

Gdy go będę miał żywego'*.

Ezop blady, barzo znędzon.

³⁴⁷⁰ Ledwie przed króla przywiedzion;

2441: nic — nie ma.

2447; raczy-ś — racz-że; w prd.: rocryaa

2453: tcaźii — tu: kara.

2460: obłapić — objąć, uściskać 2467: ni-ocz — o nic.