IMGP9607

336 TACYT: GERMANIA

takie miejsca łagodzą ostrość mrozów; a jeżeli kiedy nieprzyjacieLjiadciągnie, pustoszy on to- co stoi otworem, skrytki natomiast i podziemia albo całkiem są mu nie znane, albo dlatego właśnie przed jego wzrokiem uchodzą, że musi ich szukać, y

[17] Powszechnym okryciem jest krótki pluszcz, spięty sprzączką lub w braku tejże cierniem; poza tym są nieokryci¹ i spędzają cale dnie przy palenisku i ogniu. Najbogatsi Wyróżniają się odzieniem J²- nie spływającym w fałdach³ — jak u Sarmatów i Partów —r lecz ściśle przylegającym ^{4 5} i uwydatniającym wszystkie kształty ciała. Noszą też skóry dzikich zwierząt, i to najbliżsi brzegów Renu mieszkańcy niedbale, dalsi w sposób więcej wyszukany, ponieważ drogą handlu żaden inny zbytek w stroju do nich się nie wkrada ^t0°. Dobierają zwierza, a na zdartą jego skórę nakładają w cętki kawałki futra z tych zwierząt, które rodzi dalszy Ocean ⁶ i nieznane morze. Kobiety nie mają innego odzienia niż mężczyźni, z tym wyjątkiem. że one dość często okrywają się płóciennymi ¹⁰^ szatami i zdobią je czerwonym naszyciem, a części górnej tego

okrycia nic wydłużają w rękawy, zostawiając odsłonięte łokcie i ramiona: ale także najbliższa część piersi jest odkryta.

[18] Atoli małżeństwa są tam surowe i nic bardziej godnego pochwały nie znalazłbyś w ich obyczajach ¹⁰⁹. Albowiem prawie jedyni wśród barbarzyńców zadowalają się jedną żoną, prócz bardzo niewielu takich, którzy nie a ta chuci więcej żon pojmują, lecz dlatego, że z powodu dostojeństwa rodu ¹¹⁰ często o związki są nagabywani.. Posag wnosi nie żona mężowi, lecz mąż żonie ^lu. Rodzice i krewni są przy tym obecni i kontro*, lują podarki, które nie są dobierane dla zaspokojenia kobiecej próżności ani tego rodzaju, żeby się w nie nowopoślubiona przystroiła ¹¹²;_lecz_są to woły, pkiełr. znany rumak, tarcza wraz z frameą i mieczem. Na podstawie tych darów otrzymuje się żonę, która także ze swej strony coś z rynsztunku ^1,8 mężowi przynosi. To uważają za najsilniejszy węzeł, to za tajemną świętość, to za bóstwa opiekuńcze małżeństwa, Ażeby ~zaś kobieta nie sądziła, że myśli o walecznych czynach i wypadkach wojennych znajdują się poza jej zakresem, same ceremonie¹¹⁵, wśród których wstępuje w związek

^U,‘^J Jest to aluzja do sl os mik ów rzymskich, w klórych- pano-wnlo wówczas wielkie poci tym względem rozluźnienie.

^1,0 — 17.11. zc względów politycznych,-aby się nie narazić innym możny ni, którzy pragnęli z nimi pokrewieństwa. Tak, by uczcić Ariowista, posyła mu król Vocck» swą siostrę za żonę, choć ten pósindał- już inną.

^m Odnosi się to zapewne do dawnego zwyczaju wykupu narzeczonej spod opieki rodziców .czy ich zastępców, którzy otrzymany okup mogli jej zwracać,

na —, jak drogie kamienie, łańcuchy, naramienniki, lusterka s itp.. które to dary otrzymywały oblubienice rzymskie.

¹¹³    - najczęściej miecz, podarowany narzeczonemu przez opiekuna, będący symbolem nowej jego władzy nad żoną.

¹¹⁴    — te wzajemne dary.

^1,5 — przedślubne dary.

1

J02 — tylko w domu; zresztą w tym twierdzeniu ikwi sporu przesady.

2

— mianowicie spodnim.

3

*?* Takie odzienie zaczęli już przyjmować wschodni Germanowie od.sąsiednich Sarmatów.

4

i°s jjyj |_{0 rot}j_zaj wąskiej tuniki i krótkich spodni.

5

¹⁰³ Najbliżsi granicy rzymskiej niechętnie okrywają się skórami. ponieważ dzięki handlowi, jaki prowadzą z Rzymem lul> mieszkańcami prowincyj, posiadają lepsze, godniejsze szaty; dalsi, tzn. w głębi kraju mieszkający, którzy nie mają żadnej łączności z rzymską cywilizacją, więcej cenią szaty wyrabiane zc skór, ponieważ innych nic posiadają, i odziewają się nimi. w sposób bardziej wyszukany i clegantszy.

6

— tj, najbardziej na wschód wysunięta część Morza Bałtyckiego.

ż lnu; uprawę jego przejęli Germanowie od Celtów.