mało rozpuszczalny w żelazie, najczęściej MnS i CaS, łatwo przechodzące i pozostające w żużlu zasadowym.
Odsiarczanie dokonuje się za pomocą manganu i zasadowego żużla zgodnie z reakcjami:
[FeS] + [Mn] -> [MnS] + [Fe] (4.50)
[FeS] + (CaO) -> (CaS) + [FeO] (4.51)
Uważa się, że proces odsiarczania przebiega skutecznie, jeżeli w stali stosunek Mn/S > 22.
4.7.I.3. Odfosforowanie spoin
W stali fosfor występuje przeważnie w postaci roztworu stałego w żelazie. Silnie umacniając go, jest przyczyną kruchości stali, nazywanej często kruchością na zimno. W stali ciekłej rozpuszczalność fosforu jest znaczna, a zatem występuje on również w postaci roztworu ciekłego. Proces odfosforowania przebiega zwykle przy udziale żużla o charakterze zasadowym. Usunięcie fosforu ze stopiwa w procesie spawania jest możliwe przez utlenianie go, a następnie związanie tlenku przez składniki żużla zgodnie z reakcjami:
2[P] + 5[FeO] = [P205] + 5[Fe] (4.52)
3(CaO) + [P205] = (3CaO • P205) (4.53)
Również obecność FeO w żużlu sprzyja wiązaniu z nim P205 przez wytworzenie związku 3FeO ■ P205. Zmniejszeniu się zawartości fosforu w stali sprzyja więc żużel zasadowy i obecność tlenku FeO w stali, potrzebnego do utleniania fosforu. Żużel kwaśny nie wiąże tlenku P205, również kwaśnego, ponieważ tlenki zasadowe CaO, MgO, FeO związane są z tlenkiem Si02. Znajdujący się w żużlu kwaśnym tlenek P205 może ponownie zostać zredukowany węglem (P205 + C = 2P + CO) i zawartość fosforu w stali wzrośnie. Zawartość fosforu w stali jest odwrotnie proporcjonalna do stężenia CaO w żużlu i FeO w stali, a wprost proporcjonalna do stężenia P2Os w żużlu:
(4.54)
(PĄ)
(CaO) ■ [FeO]
W wypadku spawania z udziałem żużli kwaśnych o zwiększonej zawartości fosforu część fosforu może przejść z żużla do spoiny. Najskuteczniej zmniejszają zawartość fosforu w spoinach żużle utleniające i jednocześnie mało kwaśne.
Zastosowanie odpowiednich topników spawalniczych pozwala w czasie spawania kontrolować skład spoiny, jak również zapewnia ochronę przed dostępem powietrza. Topniki spawalnicze mogą być podzielone na trzy grupy w zależności od rodzaju głównego składnika: 1) beztlenowe topniki fluorytowe, na przykład CaF,-NaF, CaF2-BaCL2-NaF, KCl-NaCl-Na3AlF6 i BaF2-MgF2-CaF2-LiF,
179