nic było łatwo przyjąć program realizmu socjalistycznego, który w winie nemu do poezji nic prowadził atu do realizmu, mu leż nic wzbogacał Irko logu socjalistycznej. W latach trzydziestych wiersze tych poetów, meczę sto zresztą wydawane, odznaczały się niewątpliwie profesjonalną sprawno setą, jednak całkowicie zatraciły walor autentyczności. Standaryzacja tematów obowiązkowych w powojennej poezji wymuszała standaryzację środków wyrazu, prowadziła do niwelacji indywidualnego oblicza artystycznego, do poetyckiej przeciętności.^jVarsztatowo poprawne powojenne wiersze Sielwin-duego, np. Trud (1944), Ojczyźnie {Kodinie, 1947), Srebrne wesele (Slerieb-rianąja swad ba. 1949). Z dziennika {Iz dmewnika, 1954), powtarzają motywy będące wtedy w powszechnym użyciu praca — podstawa wszelkiej moralności (Trudl macacie osobiste i szczęście rodziny-- „to nasza przyszłość" {Srebrne wesele), poparcie dla gigantycznej kampanii uprawy ugorów na południowych
Nikołaj Asicjcw unikał raczej tematów „dyżurnych”. Tworzył nrcwSeic. lujcbęsak- pisał wiersze refleksyjne o przyrodzie1 Morze w dzień mSap CS prace (Jtfenr w wychodnej dień, 1950), Cztery pary roku (Czetyrit wnmmmfośu, 1950). lulek, woda. sionce {Zieleń, woda, solące, J953), Buru i demy ¥Stmp i Smw, 1953)!)Jego utwory sprawiają wrażenie poetyckich wprawek, bok w mc* świeżości bezpośredniego odczucia poety, wydają aę fonaą aoKŚB ad nacafca publicystycznej dorażności w rewiry stosunkowo t uezbyt odpowiadające temu „urbanistycznemu " w istocie
firn pa mjm aa faii ogólnego ożywienia żyda kulturalnego kraju _sjjjj4pa eym»d I ooead Nikołajewna M artynow(1905 1950) Dcbtu towal w Patok ćaudiieMjrh na łamach czasopism syberyjskiej haal aua dn JSkmkkk sgmf. Cad się mocno związany s epoką poetyckiego mrpririijM porcwohecyyatgo śamęaokcu, czemu po latach da świadectwo w naw zmytokaumaym Lata dwudzieste (Dwadcalyjt pody, 1954). Napr-am w mm a mkm pśta a patat tamtego „naszego pokolenia1’. Odbywał podróże pa Sykam ona Ba ttpuHk pohsdaiowasjeiycktflh Nspmounl «ę historią i etnografią. Zaammmmta U wykorzystał w tzw, poematach fabularnych frawdzmo historia a UwtrĄkaju {Browdhnpa tdarijo eó l/WM-
kaje, 1934* TtSaUU kronikarz {TtSokkp irinym, 1937) t innych. Ogła-szał też szkice peMioywyczw kgdgN swoistymi knontaraami do tworao-nycb pracz siebie równoległe utworów poetyckich. Okres wojny uznać można za praerwę w biografii twórczej M«r«ynow».(\y istocie poeu pracował aad nowymi utworami, które ogłosił tuż po wojnie; Maty się oaa, obok wyślą* pień poetyckich Acbmatowej, prawdziwym wydarzeniem literackim. W lalach 1945—1946 Martyaow opublikował dwa cykle wierszy; Lękomoru (luko-morie) oraz Eryński ku (Brctruklj iu). Na tle poezji opisowej oraz rygorystycznie przestrzeganej przez poetów*pieiaiarzy prostoty twórczość Mar-