metodą „in situ” wykonywać napoiny elektrodami austenitycznymi. W ten sposób zostają wyeliminowane wszelkie przemiany stali poza strefę wpływu ciepła mogące wywoływać zakłócenia przemian zachodzących w obszarze SWC. Punkty przemian fazowych uwidaczniają się na krzywych chłodzenia rejestrowanych za pomocą termoelementów w momentach wydzielania się ciepła przemiany. Jednak ze względu na bardzo małe ilości tego ciepła oraz bardzo duże szybkości chłodzenia w warunkach spawania wyznaczenie temperatur przemian na podstawie krzywych chłodzenia jest mało dokładne. Wyraźnie lepsze wyniki daje różniczkowanie krzywych chłodzenia lub wyznaczenie drugiej pochodnej temperatury cPT/dt2 (rys. 8.19).
Rys. 8.18. Schemat badania przemian fazowych metodą „in situ”: a) na próbce implantowanej, b) w pełnej blasze; 1 - napoina, 2 - próbka implantowana, 3 - termoelement, 4 - elektroda
Rys. 8.19. Schemat krzywej chłodzenia oraz pierwszej i drugiej pochodnej z zaznaczonym
początkiem i końcem przemiany fazowej [118]
406