230
230
~ t. powierzchni pma topoli (fot e7? Schną ider)
Rysunek 8.67
Larwy spręzykowatych (druiowce) Elate-rtćae (wg Czerepanowa. 1965) A - larwa typu zaoos (corymbites). B - larwa typu c*i«wnik (agnotes). C - larwa typu serduszek (cardiopnorus)
Postacie dorosłe wielu gatunków spotyka się na liść Larwy żyj-t w glebie, próchniejącym drewnie, są roślino^™ kor* na batach,
pobierająP°k«™ mieszany. Ich rozwój trwać może średnio 3 ,VdraPlc>nc '«* „vch warunkach mewc skracać się lub znacznie przedłużać C' 5 lau a w specyficz-
Najpospolitszymi roślinożernymi sprężykami w lasach nęcę (Selatosomus aentus L.. S. lotus F.. S. lmpressus F , os- "™c “nowych, są po-Ą.riotes lineatus L.. A. obscurus L.). występujące tvlko n. tl~„ u Łc,mus al'"»m<s L. ^uprawach, oraz. doskocz brunatny -
kiełkujące nasiona, szczególnie żołędzie, brukiew, korzonki ‘ mi<Jv - J ć *)adają
wgryzają się w strzałki siewek. Ponęcc obok pokarmu roślinnego mn tS'CWCu' "iSCm
karm zwierzęcy, będąc okresowo fakultatywnymi drapieżcami. Niszcz, wiSSeliT
ce w glebie poczwark,. larwy szkodników, wgryzając się m.in. do opadów SSgT
Do typowych drapieżnych drutowców należy liczny w glebach piaszczystych sprężyk sosnowiec - Ampedus baltcatus L.. występujący pod korą pniaków sosnowych sprężyk czerwony - Ampedus songu,neus L.. żyjący w ściółce wełniak pstry - Pros,eman ZsstL tum L. oraz kserofilny serduszak koralowy - Cardiophorus ruficolhs L.
Do gatunków o zmiennej diecie należy drgalnik obrzeżony - Dalopius marginatus L. i nieskorek żółtawy - Arhous subfuscus Muli. W szkółkach i uprawach te dwa gatunki są nieliczne i raczej roślinożerne. W borach sosnowych w starszych drzewostanach występują masowo - po około 150-200 osobników na l rrr. i odżywiają się martwymi szczątkami roślinnymi. będąc fakultatywnymi saprofagami. Tendencja do saprofagizmu wzrasta w warunkach większej wilgotności, w okresach suszy przeważać może pokarm roślinny. Zarówno nieskorek. jak i drgalnik mogą okazyjnie suw ać się drapieżcami (rys. 8.69 i 8.701.
□ Rodzina: Omomiłkowate - Canthandae
Należy tutaj ponad 3000 gatunków, z których kilkadziesiąt występuje w Polsce. Są to chrząszcze o słabo zesklerotyzowanym ciele, długości do I5 mm. barwy brunatnej, żółtej, czerwonej; mają czułki nitkowate, nogi długie, wątle, pokrywy niekiedy skrosont owłosione, ruchliwe, drapieżne żyją w środowisku glebowym. Postacie ori'"- J k j ] się w maju i atakują mszyce i inne owady o miękkich pokrywa., ai- 'J/' • powierzchni roślin, wyjadają też złoża jaj. np. osnui gwiaz zistej.. k ‘ • w kwlj_ ogryzać delikatną korę na młodych pędach, wypyg* ^ Junklłw należy
tostanach. Nie mają znaczenia gospodarczego. Dv JD 1 • / przedpleczcm
omomiłck wiejski - Conthoris rustico Fali., długości 1 ■ ■ omomiłek zolty
żóltobrunatnym z szarą plamą pośrodku; odwłok 1 ^^Tma ^łte z szarą plamą w pobli-- Cantlioris fusca L. podobnie ubarwiony, ale prze p e. 0bscuru l ma czarne
żu przedniego brzegu, nogi czarne. Omomiłek czamy _. przedplccze, a brzegi tułowia i stemitów odwłoka żo e
□ Rodzina: Drwionkowate-Lymexylonidae ^ występują » >'■'
Nieliczna rodzina chrząszczy, której trzy , ff<klerołsro*an>m ■
**• Są to owady o walcowatym, wydłużonym ciele. * onl(,ml|ko» człony stop - . ™»ków różnią się m.in. wałeczkowym. «.łonami J > ^J(, urws zohoNak
płaskie). Czułki I l-członowe. nitkowate, pi . cjłłrakicrystycznym »'
1 wyraźnie kapturowato rozszerzonym Pr/C lu na ostatnim segmencie.