IMG68

Powyższe wzory w przybliżeniu odpowiadają wartościom kątów zmierzonych na zgładach metalograficznych.

1.2.6. Model z jedną umowną płaszczyzną poślizgu

Na podstawie dotychczasowych rozważań przy przyjęciu uproszczonego modelu tworzenia w postaci pęku prostych można rozpatrywać zależności siłowe na dowolnej płaszczyźnie poślizgu. Najłatwiej można je rozpatrywać na końcowej granicy tworzenia wióra. Jeżeli bowiem znamy siłę tworzenia wióra F* oraz współczynnik zgrubienia wióra k*. to możemy obliczyć:

cosy + 0,05 • k„

tg0_k =-Ł-!->.

0.9 k»-siny

8. =ctg<p, + «g(«p, -y.)

_t _ F. - cos(k • <p_t + &>)• sin(lt -tp_t ) gH₇».

»    b-x,

x    I    k -ii-L

*    0,9 - 0.05 ctg*p, '    h

Dążąc do dalszego uproszczenia zależności przy badaniu procesu skrawania przyjmuje się uproszczony model z jedną umowną płaszczyzną poślizgu. Ta płaszczyzna poślizgu jest nachylona pod kątem $ do kierunku skrawania z-z (rys. 1.32).

I______________ J

Rys. 1.32. Model z jedną płaszczyzną poślizgu

Przyjęcie umownej płaszczyzny poślizgu OM jest z teoretycznego punktu widzenia niewłaściwe, gdyż w punkcie A następuje gwałtowna zmiana prędkości v_c na v_ch z

przyspieszeniem równym nieskończoności. Przyspieszenie to z kolei musiałoby wywołać nieskończenie wielkie siły, a to jest niemożliwe.

Przedstawiony układ prowadzi do bardzo dużych uproszczeń. Przyjęcie tego układu w stosunku do poprzedniego zakłada, że w pobliżu granicy umownej odkształcenie jest intensywniejsze. Model z jedną umowną płaszczyzną poślizgu dobrze opisuje zależności tworzenia wióra przy większych prędkościach skrawania.

1.2.6.1. Związek między kątami fa y₀ i współczynnikiem zgrubienia kh

Rys. 1.33. Wyznaczenie kąta nachylenia płaszczyzny poślizgu

ZAOMN —» łu = MO -cos(0 - y«)

Z AOMR —» h = MO-siiKj)

c°s(ł—V*)_ cos<> • cosyo sinQ • sinyo sinę>    sin<»

k_h = ctgO • cosyo + sinyo

(1.34)

tg»= ^C0SY°

k,-sinyo

1.2.6.2. Odkształcenie y* na umownej płaszczycie poślizgu

Rozpatrujemy zagadnienie tak, jakby odkształcenie nastąpiło pray bardzo małym przesunięciu dw na skutek poślizgu wzdłuż płaszczyzny OM (rys. 1.34).