0015 4

Po podstawieniu odpowiednich wartości otrzymuje się na R prawie dokładnie znaną ze spektroskopii stałą Rydberga: R = 1,097373 • 10⁷ m^_1 = 109737 cm^-1. Był to niewątpliwie poważny sukces teorii Bohra. Wzór 1.17 daje, zgodnie z doświadczeniem, całe widmo atomu wodoru (ryc. 1.3). Widmo to dzieli się na serie w zależności od liczby k oznaczającej orbitę, na którą elektron spada. Każda seria składa się z linii w zależności od liczby n oznaczającej, z której orbity elektron spada (ryc. 1.4). Kolejność orbit oznacza

Ryc. 1.4. Orbity atomu wodoru, powstawanie serii widmowych.

Liczba

kwantowa Jonizacja Energia w eV

Ryc. 1.5. Poziomy energetyczne atomu wodoru, odpowiadające im serie widmowe (seria K i L).

się literami K(n = 1), L (n = 2), M (n — 3), N (n = 4), O (n = 5). Stąd serie widmowe są oznaczane literami orbity, na którą elektrony spadają; serie widmowe atomu wodom są też nazywane nazwiskami ich odkrywców, np.:

seria K,    k = 1,    n    =    2,    3, 4,    ...    seria    Lymana

seria L,    k = 2,    n    =    3,    4, 5,    ...    seria    Balmera

seria M,    k = 3,    n    —    4,    5, 6,    ...    seria    Puschena

seria N,    k = 4,    n    =    5,    6, 7,    ...    seria    Bracketa itd.

1.1.5. Widmo charakterystyczne promieni Roentgena. Prawo Moseleya

Widmo wysyłane przez lampę rentgenowską (p. 19.1.2) jest w zasadzie widmem ciągłym wypełniającym w sposób nieprzerwany pewien przedział długości fal od najkrótszej do coraz dłuższych. Charakter tego widma nie zależy od materiału anody. Przy odpowiednich napięciach anodowych na to widmo nakłada się widmo charakterystyczne dla

21