albo:
Ula układów zamkniętych, gdzie w przemianie mc zmienia się masa czynnika:
<7.6b)
Pi >2
Wzory (7 6) sq podstawowymi równaniami przemiany izochorycznej, wyrużaJą. cv,„, równic* tzw. prawo Ch.irlc.sn (p«ra 3. wzory (3 4)).
Przebieg przemiany izochorycznej, zachodzącej pomiędzy dwoma izotermami r2 i T,. pokazano w układzie współrzędnych />-*' na rysunku 7.2.
Rys. 7.2. Przemiana izochoryczna (izochora) pomiędzy izotermami T: = idem i 7*/ = /dem, w układzie współrzędnych p-v
Energia wewnętrzna i entalpia w przemianie izochorycznej
Zgodnie z równaniami (5.33) i (5.34), przyrost energii wewnętrznej i entalpii w przemianie izochorycznej wynosi:
du = cxdT,
oraz:
di = CpdT.
W odniesieniu do wielkości skończonych, dla gazów doskonałych:
oraz:
Au =u}-u, =cJT2-T,) ““h- </ = c/t2 - T,)
(7.7.)
(7.7b)
At/ U2-U, . McJT2-Tj)
(7.7c)
oraz
M mh-h - aIcJTj-Tj)
(7.7d)
Jeżeli przemiana dotyczy gazu półdoskonalcgo, w miejsce stałego ciepła właściwego pojawia się średnic ciepło właściwe i dla energii wewnętrznej i entalpii właściwej, otrzymujemy:
(7.8a)
oraz:
t
I
1
1
(7.8b)
Analogicznie można zmodyfikować również zależności (7.7c) i (7.7d) stosowane
uL łrwli i 7amL>niAłA/.«
dla układu zamkniętego.
C ieplo i praca w przemianie izochorycznej
I raca bezwględna w przemianie izochorycznej jest równa 0, co widać na rysunku 7.2 i co wynika natychmiast z wzoru definicyjnego (5.14) dla <iv = 0.
Pracę techniczną można również bez trudu wyliczyć z zależności definiującej,
dla I kg:
/
> dla układu zamkniętego:
£//-J = -JWp = -V(p2-p,) = V(Pl -Pl) = MR(T,-Tj) (7.10)
f
C iepło w przemianie izochorycznej można wyznaczyć z równaniu pierwsze | za My terTn°óynamiki (5.25), uwzględniając, żc dv 0. Zatem dla dla gazu doskonulego
(7.11
130