IMGT64

Opiłka domowa nad zdrowiem dziecka

ftt

ki dni obcinamy — u rąk na okrągło, u stóp prosto, aby zapobiec wrastaniu paznokcia w otaczający fałd skóry. Przy wieczornej toalecie oglądamy dziecko dokładnie, czy nie ma tak cząstych w tym wieku uszkodzeń skóry — potłuczone kolana czy łokcie, otarcia, zranienia, pącherze na stopach, które należy natychmiast na noc zaopatrzyć — przemyć spirytusem, posmarować gencjaną. Niewielkie zranienia pozostawione w ten sposób na sucho bez opatrunku, ładnie się przez noc podgoją. Przy startych pęcherzach trzeba niekiedy przyciąć strzępy skóry nożyczkami przemytymi spirytusem, rano nalepić na to miejsce prestoplast (plaster z opatrunkiem, aby dziecko nie urażało* sią w to miejsce i nie pogłębiało ranki). Buciki należy również dokładnie obejrzeć i usunąć przyczynę, która otarcie spowodowała.

Pielęgnowanie włosów. Rano 1 wieczorem szczotkujemy włosy we wszytklch kierunkach, a następnie czeszemy grzebieniem w jakiś stały, dobrany do urody dziecko sposób. Estetyczna fryzura jest tak samo ważna jak estetyczne ubranie. Najładniejsze jest dla dziecka uczesanie proste, swobodne 1 niepretensjonalne, łatwe do rozczesania. Włosy powinny być ścieniowane i krótko przycięte — mniej więcej co 6 tygodni. Dziewczynki również mogą mieć krótką, chłopięcą fryzurę.

Fryzura na ogół zależy od jakości włosów, które w pewnym sensie same narzucają sposób czesania i trzeba te ich skłonności honorować. Jeśli pozostawimy dziewczynce długie włosy, musimy pamiętać, że to wymaga więcej czasu i pielęgnowania — powinny być one albo wysoko sczesane i splecione w warkocz, albo estetycznie związane w „koński ogon", byle nie za mocno ściągnięty. Włosy lubią przewiew, dlatego też pozostawiamy je zawsze odkryte, wtedy gdy nie musimy chronić głowy przed nadmiernym nasłonecznieniem lub zimnem.

Najlepsze są szczotki z włosia, które myjemy nie rzadziej niż włosy, używając do tego wody z amoniakiem

fts

filęUtna dMłocka

(t tytka na */• litra wody). Jeżeli zauważymy zmatowienie. kruchość, łamliwo**: włosów, łupież — zwróćmy tl< o poradą do lekarza (niebezpieczną i zaraźliwą chorobą włosów jest grzybica). Jut w tym wieku trzeba dziecko nauczyć i przyzwyczaić do używania wyłącznie własnego grzebienia, szczotki i własnego nakrycia głowy, nie pozwalać zakładać (dzieci to chętnie robią dla zabawy) cudzych czapek, zwłaszcza dorosłych.

Głową myjemy na ogół raz w tygodniu oraz przy okazji dodatkowego zabrudzenia (posypane piaskiem w piaskownicy, długa podróż). Do tego celu możemy używać specjalnych szamponów dla dzieci, lub też szampon jajeczny lub ziołowy. Przy miękkiej wodzie można też stosować dobre mydło toaletowe. Jeśli woda Jest twarda, należy ją do mycia włosów przegotować. Po zmyciu piany płuczemy włosy 2-krotnie, 1 raz wodą zakwaszoną sokiem z cytryny lub kwaskiem cytrynowym, drugi raz czystą wodą przegotowaną, następnie osuszamy ręcznikiem 1 rozczesujemy grzebieniem po całkowitym wyschnięciu.

Zęby myjemy rano i wieczorem, ruchami z góry na dół. po obu powierzchniach —— wewnętrznej 1 zewnętrznej. Po wieczornym myciu nie dajemy już dziecku nic da Jedzenia ani picia. Szczotka powinna być z dość twardego włosia lub sztucznego tworzywa I bez trudu mieścić się w jamie ustnej przy wykonywaniu ruchów czyszczących. Po użyciu szczotkę należy dokładnie wypłukać i ustawić w szklance włosiem do góry.

Jako środek czyszczący stosujemy proszek do zębów lub pastę. Pasta jest dla dzieci bardziej atrakcyjna. JećftK chodzi o naukę mycie zębów I wykształceń la przyzwyczajenie, zaś konsystencja proszku jest lepsza da usuwania osadu z zębów, dlatego jest on bardziej polecany.

Do naturalnych zabiegów higienicznych dotyczących famy ustnej należy żucie twardych pokarmów, które ale tylko wpływa korzystnie na rozwój szczęk, lecą rówaleę ocsy»***• *cby. Wskazane jeet więc dawanie dziecku re-