IMGd62

Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram

omen ty ! są po-

Wprowadzenie

W obliczeniach wytrzymałościowych belek i ram, pracujących głównie na zginanie, podstawową sprawą jest sporządzenie wykresu momentów gnących, a następnie zastosowanie wzoru

o_g =

Mmqx

W

ymax

(8.1)

Oznaczenia w powyższych wzorach:

M„ax — maksymalna wartość momentu gnącego,

W - wskaźnik wytrzymałości przekroju poprzecznego belki na zginanie (tabl. 212),

Ą. — moment bezwładności przekroju poprzecznego belki względem osi obojętnej z_c (tabl. 21.2)—osi głównej centralnej, y_mm — odległość najdalszego włókna przekroju poprzecznego belki od osi obojętnej z tego przekroju,

naprężenie dopuszczalne na zginanie (na ogół kg — k_r).

W obliczeniach belek i ram stosuje się następujące definicje sił normalnych N, sił tnących T i momentów gnących M_g.

1.    Siłą normalną N w danym przekroju poprzecznym belki nazywamy rzut na kierunek normalnej wypadkowej wszystkich sił zewnętrznych działających na część belki odciętą tym przekrojem.

2.    Siłą tnącą T w danym przekroju poprzecznym belki nazywamy rzut na płaszczyznę tego przekroju wypadkowej wszystkich sił zewnętrznych działających na część belki odciętą tym przekrojem.

87