Występuje w naturze w północnej części Chin. Ma charakterystyczne. dłoniasto wcinane, klapowane i ząbkowane liście na długich ogonkach i cienkie, sztywne, brązowawe pędy wysokości 100-120 cm. Koszyczki małe. żółte, zebrane w długie (40-70 cm), smukłe kwiatostany. Kwitnie VII—VIII. Jesienią liście przebarwiają się na czerwono.
Niezwykle malownicza bylina, nadająca się na rabaty o żyznej i wilgotnej glebie. Nie korzeni się tak mocno jak inne języczki, łatwiej więc ją przesadzać i dzielić.
Mrozoodporność na właściwych stanowiskach nie budzi zastrzeżeń. Rozmnażanie przez podział wczesną wiosną.
□
roślina kwitnąca
m
jesienią
Liście wszystkich gatunków i odmian języczki są przysmakiem ślimaków. Gdy ślimaki występują masowo, zazwyczaj sięgamy po środki chemiczne. Czasami jednak wystarczy utrudnić szkodnikom dostęp do roślin. Ślimaki nie lubią poruszać się po sypkim podłożu. Często przegrabianie gleby wokół roślin spowoduje jej przesychanie, co odstraszy ślimaki. Również skuteczne jest wysypywanie całego otoczenia suchym igliwiem świerkowym (np. z odmian 'Conica'). Drobne igiełki przyklejają się do „stopy" ślimaka, czego bardzo nie lubi i zazwyczaj zmienia kierunek wędrówki.
1
2
Im&f/ yV |
, ;S |
■ Ta \' liJ, v> |
i 7 <2 |
i-i r\; ^ \ , |
\L | ||
Mr, ^ by. |
JijL »a\J | ||