przeważnie występowały w formie bryłek lub kostek. Do ich wytworzenia potrzebny był żmudny proces, a wykonywali go często niewolnicy bądź młodzi uczniowie. Bryłki należało rozkruszyć później rozprowadzić je w substancji płynnej. Techniki wydobywania kolorów rozwijały się, wprowadzano wiele nowych kolorów, barwników. Z relacji starożytnych autorów już pod koniec okresu klasycznego (druga połowa IVw. Przed naszą erą) malarze osiągnęli dużą swobodę w zakresie kolom. Już wtedy przygotowanie oraz wydobycie rozmaitych kolorów nie stanowiło problemu.
Jeśli mamy już tworzywo możemy zacząć malować. Pierwszym dziełem, którym grecy mogą się pochwalić są malowidła ścienne. Malowane były na dwa sposoby - techniką freskową lub temperową. Pierwsza z nich polegała na tym iż farby z barwników mineralnych mieszane z wodą nakładane były pędzlem na mokry tynk. W gorącym klimacie trudności związane z szybkim wysychaniem ścian zastąpiono mieszanie farb z wodą wapienną i malowana na ścianach już suchych ( technika fresco secco). Malowidła te były ogromnie trwałe ponieważ zachodząca reakcja chemiczna między podłożem a farbą sprawiała iż barwniki zachodziły głęboko w ścianę, czego skutkiem jest to iż w dzisiejszych czasach możemy podziwiać freski. Należy również zaznaczyć że poziom malowideł był różny, zależne było to od wymagań oraz zamożności właściciela domu. Do dekoracji ścian oraz sufitu w domach, zatrudniano ogromną ekipę rzemieślników. Jedni wygładzali i nakładali na ściany barwne tło a inni już wyspecjalizowani - malowali właściwe figury. Pracownicy posługiwali się wieloma przyrządami by malowidła były bardzo precyzyjne należały do nich cyrkle, sznurki zabarwione ochrą oraz ostre rylce. Gdy już poczyniono łatwe prace do dzieła przystępował wykwalifikowany malarz i dokańczał z precyzją figury.
2