jpg038(1)

37

wodniczki centralnej, drugiego roślinnego atrybutu w komórce roślinnej. Nieznana jest droga ewolucji, która doprowadziła do powstania tej specyficznej konstrukcji, jaką jest komórka sinicy. Z jednej strony bardzo prymitywna budowa cytoplazmy, brak błon cytoplazmatycznych odgraniczających organelle komórkowe, jak jądro, wodniczki, plastydy itp., a z drugiej strony istnieje ściana komórkowa i kompleks barwników z chlorofilem a, umożliwiających fotosyntezę. Dzięki technice mikroskopii elektronowej wiemy bardzo dużo na temat budowy komórki sinic. We wszystkich współczesnych podręcznikach i kluczach do oznaczania sinic reprodukowane są oryginalne fotografie lub syntetyczne rysunki skonstruowane na ich podstawie. Budowę komórki przedstawia rys. 18.

1    23U5    6    7    89    10

Rys. 18. Schemat budowy komórki sinicy na podstawie zdjęć z mikroskopu elektronowego:

1 — pochwa śluzowa; 2 — pory poprzecznej ściany komórkowej; 3 — ziarna cja-noficyny; 4 — pseudowakuole; 5 — tylakoidy; 6 — centroplazma z kwasem nukleinowym;. 7 — rybosomy; 8 — tworzenie poprzecznej ściany — septy komórkowej;

9 — wielowarstwowa ściana komórkowa; 10 — ziarna materiałów zapasowych ^v ‘