Anoreksja i bulimia
Osoby chore no bulimię chcq być szczupłe, aie nie za wszelką cenę. Mają napady nieposkromionego apetytu, a potem - wyrzuty sumienia. Jak żyć w takim rozdarciu? Zwykle to się nie udaje i wówczas powstają problemy.
► Duźohu$miowogl{do 10kgmte5bęczr«e),
► Mopcdy oocnaga obżcrsfwo
► Okfojcwy Wieży apetyt,
► Begarce po obfitych posiłtoeh do v>a’ety,
► fijpcwoń e i zazywo we śrccfcćw przeczyszcza-OCycb. horropcycnbśnłeo^e, rroczcpęcoych;
► Obcttcrty notfrój c nawet dcp'e-5 ja:
► Częsfę wzdęcia i bóle brzucho;
► RozwoWeNa i zaparcia.
Anoreksjo niorzocłfco przechodzi w bUirr/ę.
Możemy pczekcooć się o tym. czytając zwierzenia 214evi>3| Ewy ,Byłam grubo |70 kg orzy 173 cm wzrost)«wycfewoło mi się, żc wy morzony chłopu* rrn c r\kf zechce. Zaczęłam liczyć <o-brie. wyrzucać jedzerie fttam tyto czaro:} kawę i jodłom #cno jabłko dziennie. W pćł roku schu-c*om 30 kg. Przestawi mfesigezkowtać. Po roku głodzenia się /jncfcm sałatkę Smakowała mi. olezv/ym<*cwohm. Wtedy odkryłem, Ze mogę fcezkome jeść i fav/c śę tego pozbywać Niesyty. utyłam 15 kg Byłem wstrętnym grubasem. Za czębm zażywać śodkl przeczyszczające.'
Choć bulimia występuje u obu płci, to wśród chorych przeważają nastolatki i młode kobiety. Często są to panie mające sukcesy zawodowe, pochodzące z rodzin o wysokim standardzie życia. Choroba zwykle zaczyna się w wieku 18 lat.
Bulimia objawia się nawracającymi epizodami przejadania. Chora „rzuca" się w po śpiochu na jedzenie i pochłania ogromne ilości, np. chipsów, drożdżówek, czekolady. pieczywa, mięs z sosami, niekiedy produktów niedogotowanych lub nierozmro-żonych, a następnie... prowokuje wymioty. W ten sposób może na przemian jeść i zwracać wiele razy dziennie. Chroni się J przed tyciem, stosu jąc też leki przeczysz- I czające lub przeprowadzając głodówki.
Bulimic2ki koncentrują się na jedzeniu, 1 próbując rozładować napięcia psychicz- 1 ne. lęki. stresy, poczucie zagrożenia. Typo- I wymi powodami tych stanów są trudności I w szkole, w kontaktach towarzyskich, roz-staniez partnerem, utrata kogoś bliskiego, I osamotnienie. Wtedy sprawianie sobie przyjemności jedzeniem jest mechanizmem rozwiązywania kłopotów {tzw. zajadanie problemów). Konflikty w rodzime są uważane za główną przyczynę bulimii. Stwierdzono.żewstosunkudopołowypa- I cjentek była stosowana przemoc fizyczna, lub że wykorzystywano je seksualnie.
Stan zdrowia osoby chorująrcj na bulimię zależy od tego, jak często dotykają ją napady przymusowego jedzenia, a następnie wymiotów lub sztucznie wywołanej biegunki. Może ona wymiotować sporadycznie (raz w miesiącu) albo częściej (kilka razy dziennie). Przykre konsekwencje zd rowotne bulimii to właśnie efekt torsji i biegunek - organizm traci wtedy dużo magnezu, potasu i sodu. co daje zaburzenia pracy serca, spadek clśnienia krwi, odwodnienie organizmu i osłabienie. Częste wymioty i działanie soku żołądkowego na śluzówkę przełyku prowadzą do stanów zapalnych, niszczą szkliwo zębów i sprzyjają rozwojowi chorób dziąseł. Równie groźna jest towarzysząca chorobie depresja ze skłonnościami samobójczymi.
I bulimia, i anoreksja są tnidnedo wyleczenia. Czasom występują one naprzemiennie. a czasem jedna przechodzi w drugą. Leczenie obydwu schorzeń wymaga przede wszystkim spowodowania zmian w psychice pacjentki. Najczęściej uważa ona, że nie musi się leczyć, bo... nic jej niedołęga. Nie widzi problemu ani za-
24