Kotwica0151

296 9. Konstrukcje ramowe

Najprostszy typ ramownicy — ustrój jednonawowy o zewnętrznych slupach pionowych i zastrzałach usytuowanych wewnątrz budynku (rys. 9.12) — można stosować do rozpiętości ok. 10 m. Wadą tego rozwiązania jest konieczność kotwienia słupów i zastrzałów w fundamencie, ponieważ przy niesymetrycznym obciążeniu wiatrem powstają siły wyrywające.

W jednonawowych ramownicach przedstawionych na rysunku 9.13 podpory zewnętrzne (słup i zastrzał) nie łączą się ze sobą i są niezależnie podparte na fundamencie. Powstaje w ten sposób para sił umożliwiająca przeniesienie parcia wiatru bezpośrednio na fundament. Przykłady ramownic trójnawowych przedstawiono na rysunku 9.14. W ustrojach tych, podobnie jak w ramownicach dwu-nawowych, siły poziome od parcia wiatru są przenoszone przez słupy wewnętrzne________________________.

Rysunek 9.14 Ramownica drewniana ze słupami pojedynczymi pionowymi wg [11]: a) dwunawo-wa ze wspornikami, b) trójnawowa, c) szczegół oparcia słupa na fundamencie; 1 - słup, 2 - zastrzał, 3 - kleszcze, 4 - płatew, 5 - wieszak, 6 - miecz, 7 - podwalina, 8 - krokiew, 9 - kotew stalowa, 10 - izolacja, 11 - fundament

9.3. Ramy z drewna klejonego warstwowo

Ramy z drewna klejonego warstwowo mogą mieć różne kształty i układy statyczne [11], [38], [39], [40]. Ramy projektuje się przeważnie jako jednokondygnacyjne, jednoprzęsłowe, dwu- lub trójprzegubowe (rys. 9.15b i c) oraz jako konstrukcje powstałe z połączenia tych ram (rys. 9.15d). Stosowane są również ramy bezsłu-powe trójprzegubowe ze ściągiem stalowym (rys. 9.15a).

I_d=15+30m; h*(1/23)l_d

Rysunek 9.15. Typy ram z drewna klejonego \varstv wa trójprzegubowa, c) rama jednoprzęstowa dwupi

wo: a) rama bezsłupowa, b) rama jednoprzęsło-igubowa, d) rama dwuprzęsłowa

Przekrój rygli i słupów jest z reguły prostokątny o stałej szerokości i zmiennej lub stałej wysokości, w' zależności od wielkości sił występujący cli w danym przekroju. Stosunek wysokości przekroju h do szerokości b, podobnie jak w belkach z drewna klejonego, powinien wynosić od 4 do 7.

Ramy dwu- i trójprzegubowe o różnych schematach statycznych to najbardziej rozpowszechnione konslrukq'e o ryglach wykonanych z drewma klejonego warstwowo. Najczęściej są stosowane układy dwuprzegubowe z tyglem poziomym (rys. 9.16a), ukośnym lub załamanym (rys. 9.16b), oraz układy trójprzegubowe z ryglem załamanym o słupach pionowych lub pochyłych (rys. 9.16c).

Ramy bezsłupowe konstruuje się z dwóch belek o stałym przekroju, połączonych przegubowo w węźle kalenicowym. Aby nie obciążać podpór siłami poziomymi, z reguły stosuje się ściągi stalow^re, przejmujące rozpór (rys. 9.17). Siły w węźle kalenicowym są przekazywane najczęściej przez docisk elementów ramy. Szczegóły konstrukcyjne tego typu ram pokazano na rysunku 9.18.