Kotwica0147

290 9. Konstrukcje ramowe

Rysunek 9.7. Rama dwuprzegubowa z ryglem o ściankach pełnych łączonych na gwoździe: a) widok fragmentu przypodporowego, b), c), d) przykłady leształtowania węzła podporowego z pojedynczym słupem i zastrzałem; 1 - pas górny rygla, 2 - pas dolny, 3 - deski krzyżulcowe, 4 - słup zewnętrzny podwójny, 5 - słup zewnętrzny pojedynczy, 6 - zastrzał, 7 - klocek z drewna twardego, 8 - drewniane nakładki słupa

W węźle narożnym ramy siły rozciągające, powstałe w wyniku działania momentu ujemnego, mogą być przenoszone przez nakładki z płaskownika stalowego, łączonego na wkręty z żeberkami pasa górnego (rys. 9.6c). Dodatkowym uszlywnieniem węzła jest ściskane żebro usytuowane prostopadle do deskowania, oparte górą o metalową nakładkę, dołem o gniazdo wycięte w elementach pasa dolnego (rys. 9.6d).

Sztywny węzeł narożny można również uzyskać wprowadzając obok słupów dodatkowe zastrzały. W len sposób konstruuje się dwuprzegubowe ramy do rozpiętości ok. 15 m (rys. 9.7).    ____

Ramy pełne ze ścianką z krzyżujących się desek, płyt płasko prasowanych lub ze sklejki oblicza się jak pełne dźwigary belkowe. Wartość momentu zginającego w narożu ramy przyjmuje się na podstawie obliczeń statycznych. Moment przę-słowy zwiększa się o dodatkowy moment wynikający z podatności złączy wg [6], którego wartość można obliczyć z zależności między kątem obrotu A<p w końcu rygla a przesuwem 8 (rys. 9.8)

(9.1)

tgA(p « Atp = — ^ho

a) /f\ b)

\

c)

Rysunek 9.8. Odkształcenia i siły w węzłach ramy wg [6]: a), b) założenia do obliczania odkształceń, c) schemat zastępczy do obliczania sił w prętach narożnika; A(p - kąt obrotu końca rygla, 8 ~ całkowity przesuw wynikający /. obrotu, a, {i - kąty między składowymi sił w narożniku ramy

Uwzględniając zależność między kątem obrotu belki na podporze a momentem zginającym wywołującym ten obrót, otrzymuje się

Dodatkową wartość momentu zginającego oblicza się ze wzoru

(9.3)