Kolendowicz#8

np. w belce czteroprzęsłowej trzykrotnie statycznie niewyznaczalnej powinny być trzy przeguby, zawsze tyle, ile jest podpór pośrednich (rys. ll-79a). Odcinki belki między przegubami nazywamy belkami zawieszonymi, a pozostałe odcinki — belkami wspor-nikowymirPodporySkrajne, przesuwne lub nieprzesuwne, są oparciami przegubowymi, a zatem odcinek belki między podporą skrajną a przegubem jest również belką zawieszoną. Belki zawieszone można traktować jako belki wolno podparte opierające się na wspornikach belek wspornikowych (rys. ll-79b) i wtedy rozwiązywanie całej belki można rozbić na obliczenie najpierw belek wolno podpartych, a później wspornikowych, obciążonych dodatkowo reakcjami belek wolno podpartych, a I

I" '    m    " —lotw..,    'TT—lor—......... ---1

A    A    AA    Ł

_D)    czzmzzzzzm    i..................::::r.^2

A    A    A.    *

Rys. 11-79

■ Zalety belki ciągłej można osiągnąć, jeśli w belkach przegubowych rozmieścimy przeguby w tych przekrojach, gdzie w belkach ciągłych występują wartości zerowe momentów zginających. Na przykład w belce trójprzęsłowej, dwukrotnie statycznie niewyznaczalnej, należy dać dwa przeguby. Przy obciążeniu jednostajnie rozłożonym na wszystkich przęsłach, wartości zerowe momentów zginających w belce ciągłej wystąpią w przęsłach skrajnych i w przęśle środkowym (rys. ll-80b). Można w tym przypadku zastosować dwa sposoby rozmieszczenia przegubów pokazane na rys. 11 -80c i d.

A    A    A    A

	-|o!-	—lor-
A )	I A I I	A i 1 i	A

A    A    Ą    Ą

Rys. 11-80

■ Rozmieszczenie przegubów w poszczególnych przęsłach nie może spowodować geometrycznej zmienności belki. Aby więc belka była geometrycznie niezmienna, w jednym przęśle nie może być więcej niż dwa przeguby i wówczas w przęsłach sąsiadujących nie może być żadnego przegubu. W przęsłach skrajnych, gdy koniec belki jest oparty przegubowo, można zastosować tylko jeden przegub. Najczęściej rozmieszcza się przeguby w sposób pokazany na rys. ll-80c i d. Inny sposób rozmieszczenia przegubów, po jednym w sąsiednich przęsłach, stosuje się czasem w płatwiach więźby dachowej (rys. 11-81).

A    A    A    A    A    A

Rys. 11-81

238