KRÓLEWSKIE�RY

U_I

Królewskie dary

Ewangelia według św. Mateusza 2

Kiedy mędrcy ze Wschodu dotarli do Betlejem, Józef przeniósł się już z Maryją i dzieckiem do jakiegoś domu. Musiał teraz utrzymać rodzinę, ale jako dobry cieśla nigdy nie narzekał na brak zajęcia.

Stanąwszy w progu skromnego domostwa, przybysze musieli się pochylić, aby wejść przez niskie drzwi do środka. Rodzina Józefa zamieszkiwała pojedynczą izbę. Nie było tu ani kobierców, ani służby.

Mędrcy ujrzeli w półmroku prostą, wiejską dziewczynę z niemowlęciem na rękach. Jednak ani przez chwilę nie wątpili, że stoją w obliczu wielkiego Króla. Uklękli z wielką czcią, zamiatając szatami proste klepisko. Wiedzieli, że w ramionach Matki śpi ktoś wielki.

Potem wyjęli dary z juków i ofiarowali je malutkiemu Jezusowi. Maryja patrzyła na nie szeroko otwartymi ze zdziwienia oczami.

Pierwszym darem było złoto - dar iście królewski, drugim kadzidło -słodko pachnące zioła spalane na ołtarzach w ich ojczystym kraju.

Ostatnim darem była mirra. Dziwny się wydał Maryi ten dar. Wonnego korzenia zwanego mirrą używano bowiem podczas ceremonii grzebania zmarłych.

Oddawszy pokłon nowemu Królowi, mędrcy mogli wracać do domu. Jednak Bóg we śnie zabronił im wstępować do Heroda.

Nazajutrz wyruszyli więc do ojczyzny inną drogą.