ksiazka1

to: odwaga, altruizm, przedsiębiorczość, lojalność. u także — pocuuoic humoru, pomagające bohaterom przetrwać okresy niepowodzeń. Tytułowa poalać cyklu — profesor Gęhka — (pełnić wręcz może funkcję l>orte-pnrolo autora. Jego głęboko human(styczny sto-flunek do świata, )>ogodnn wyrozumiałość i tolerancja wobec odmiennych postaw ludzkich, a także fascynacja światem przyrody, za interesowani ic » czuła opieka, jnkrj otacza każde zwierzę czy roślinę, do takiej właśnie roli słynnego „żabołoga" wyróżnię predestynuj.,.

Zapre7X«łtowany tu przcględ różnych realizacji wzorca gatunkowego baśni literackiej trudno byłoby zamknęć jakę.ś uogólniająci| formulę, odpowiednię do analizowanego materiału. Należę om* do różnych oktv-sów i wyznacza),i odmicuv.no kierunki poszukiwań w literaturze dziorięcej. Niejednakowa Jest też ich wartość artystyczna —<k! nie najwyższej próby produkcji bańidopiNandkicj A. A. Szczęsnego, do klasycznych w literaturze, nie tylko zres/tę dziecięcej, baśni orientalnych B. Leśmiana, należących do najwybitniejszych osiągnięć w tej dziedzinie twórczości. W stosunku do omawianych utworów można leż mówić o ich /różnicowanym usytuowaniu w kulturze literaokiej; baśnie Szczęsnego ukształtowano w klimacie modornizmu apelujii do wyobraźni, wiedzy i Zflóntcreeownń nie tylko dzieci, ale również (a może przede wszystkim?) dorosłych odbiorców. Border.ioj jednoznaczny o<lres czytelniczy maję natomiast różnorodne w tr<*śd i sposobie rozumienia wzorca gatunkowego baśni utwory Szelburg-Zarembiny, Korczaka i Rogaczewskiego maję one na waględzic prze<le wszystkim adresata dziecięcego, stęd obecny w nich ton pedagogicznej l>erswazji. wyeksponowanie wortońci moralnych składających się no swoisty kanon wychowawczy. Utwory liośmłana zaś stanowię 'niezwykło ntrokcyjnę lekturę • II i ww.ytftkich, niezależnie o<l wieku, miłośników dob-i *‘J literatury, nic dozaktunliz/ujqccJ się dzięki uniwer-fl.dnym treściom w niej zawartym. Kozdzinl zatytułowaliśmy Przeciw szarości..., ponieważ niezależnie od Indywidualnych różnic za główni) dyrektywę w tym wzorcu uznać wypada kreowanie autonomicznego świata baśni, niezależnego od tzw. obiektywnej rzeczy-w Mości, będqccgo manifestacją nieograniczonych możliwości funtazjotwórczych pinarza.