larsen0949

35. Znieczulenie ambulatoryjne 949

istnieją objawy wskazujące na chorobę serca lub zaburzenia rytmu serca, wówczas EKG należy do podstawowego programu badań. Szczegóły - zob. rozdz. 15.

6 Postępowanie anestezjologiczne

6.1    Przedoperacyjna karencja żywieniowa i profilaktyka zachłyśnięcia

Obowiązują takie same zasady, jak u pacjentów leczonych stacjonarnie, jednak u pacjentów leczonych ambulatoryjnie są one trudniejsze do nadzoru. Mimo że niektórzy autorzy zalecają, aby także u dorosłych skrócić karencję żywieniową, należy przestrzegać dotychczasowych zasad, dopóki nie zostaną wydane jednoznaczne zalecenia w tym względzie. W żadnym wypadku pacjent nie powinien spożywać ciężko strawnych posiłków późnym wieczorem w przeddzień operacji.

Małe dzieci należy operować możliwie wcześnie rano, aby jeszcze bardziej skrócić karencję żywieniową i zapobiec zaburzeniom samopoczucia i zachowania spowodowanych głodem.

Uważa się, że pacjenci leczeni ambulatoryjnie mają większą objętość soku żołądkowego z niższą wartością pH od pacjentów stacjonarnych. Ponieważ pacjenci leczeni ambulatoryjnie najczęściej przybywają na l-2 godz. przed operacją, można przy wyższym ryzyku zachłyśnięcia podać im doustnie antagonistę receptora H₂, np. ranitydynę.

6.2    Leczenie przewlekłe

U pacjentów leczonych ambulatoryjnie należy kontynuować dotychczasowe leczenie podając im istone leki także w dniu operacji. Dotyczy to zwłaszcza leków p-adrenolitycznych, obniżających ciśnienie tętnicze, antyarytmicznych, rozszerzających oskrzela, przeciwpadaczkowych oraz korty-kosteroidów.

Cukrzyca. W dniu operacji chory nie powinien zażywać doustnych leków przeciwcukrzycowych z powodu ich długiego okresu połowicznego rozpadu. U pacjentów stosujących insulinę, operację należy przeprowadzić w możliwie wczesnych godzinach rannych. Z powodu przedoperacyjnej karencji żywieniowej, celem uniknięcia niebezpiecznego spadku stężenia glukozy we krwi, pacjent nie powinien przyjmować insuliny przed przybyciem do ambulatorium. Natomiast bezpośrednio po jego przybyciu należy oznaczyć stężenie glukozy we krwi, wstrzyknąć insulinę w odpowiedniej dawce i jednocześnie podłączyć wlew glukozy (zob. rozdz. 16):

►    Jeżeli stężenie glukozy we krwi wynosi > 150 mg/dl, wówczas podaje się 1/2 normalnej dawki insuliny.

►    Gdy stężenie glukozy we krwi wznosi 90-150 mg/dl, wystarczy podać 1/3 normalnej dawki insuliny.

6.3    Przybycie pacjenta

Pacjenci powinni przybyć punktualnie, ale nie za wcześnie przed zabiegiem, aby z jednej strony mogli mieć pierwszeństwo przy przesunięciach organizacyjnych, a z drugiej strony nie musieli zbyt długo czekać. Wystarczające jest przybycie na 1-2 godz. przed zabiegiem, w zależności od struktury organizacyjnej ambulatorium.

6.4    Wybór metody znieczulenia

W zabiegach ambulatoryjnych często stosuje się znieczulenie miejscowe lub regionalne, ponadto znieczulenie ogólne z intubacją dotchawiczą lub bez jako TWA, znieczulenia złożone lub samo znieczulenie wziewne.

Znieczulenie ogólne z intubacją dotchawiczą.

Jeżeli operacja trwa ponad 45-60 min, pole operacyjne znajduje się w jamie ustnej lub w okolicy twarzy, albo gdy w celu przeprowadzenia zabiegu potrzebne jest ułożenie na brzuchu, chorego należy zainlubować.

ł Znieczulenie ambulatoryjne nie jest przeciwwskazaniem do intubacji dotchawiczej!

Należy jednak uwzględnić następujące możliwości powikłań intubacji dotchawiczej:

-    obrzęk krtani i/lub tchawicy,

-    wystąpienie zespołu krupu.

Niebezpieczeństwo obrzęku błony śluzowej istnieje przede wszystkim u małych dzieci. W ciągu