382 II Anestezjologia ogólna
nak wskazane przy utrzymującej się tachykardii lub zaburzeniach rytmu serca wywołanych aminami katecholowymi.
W celu optymalnego przygotowania pacjenta z guzem chromochłonnym do operacji leczenie farmakologiczne jest niezbędne co najmniej przez 1-2 tygodnie.
4.6.1 Postępowanie anestezjologiczne
Zazwyczaj potrzebna jest silniejsza premedykacja, aby stłumić czynność układu adrenergicznego pobudzonego przez strach i zdenerwowanie. Z powodzeniem stosuje się przy tym beznzodiazepiny, np. flunitrazepam, również w skojarzeniu z innymi lekami.
Dehydrobenzperidol (DHBP) może już nawet w niskich dawkach wywołać groźny wzrost ciśnienia tętniczego oraz tachykardię i dlatego jest przeciwwskazany. Przyczyną takiej reakcji jest prawdopodobnie zwiększenie stężenia amin kate-chol owych spowodowane zahamowaniem ich magazynowania.
Podobne działanie może wywierać pankuro-nium.
► Bezpośrednio przed zabiegiem chirurgicznym zakłada się kaniulę dotętniczą oraz centralny cewnik dożylny.
► Wprowadzenie do znieczulenia wykonuje się pod ciągłą kontrolą ciśnienia mierzonego w tętnicy.
► Przy intubacji dotchawiczej konieczne jest dostatecznie głębokie znieczulenie, aby zapobiec gwałtownemu wzrostowi ciśnienia tętniczego.
Prowadzenie znieczulenia ogólnego. Zasadniczo u chorych z guzem chromochłonnym można zastosować znieczulenie złożone z zastosowaniem opioidów i środków zwiotczających mięśnie lub znieczulenie wziewne. Halotan jest zalecany rzadziej, ze względu na częste występowanie arytmii wywołanych większą wrażliwością mięśnia sercowego na aminy katecholowe. Przede wszystkim powinno się stosować enfluran i izofluran, gdyż pod ich wpływem zaburzenia rytmu występują znacznie rzadziej.
Kontrola ciśnienia tętniczego krwi. Podczas zabiegu operacyjnego ciśnienie tętnicze można utrzymywać w granicach normy za pomocą nitro-prusydku sodu. Lek ten powoduje bezpośrednie zwiotczenie mięśni gładkich naczyń, działanie występuje natychmiast i utrzymuje się przez 1-2 min po zaprzestaniu podawania (zob. rozdz. 29). W ten sposób można przede wszystkim zapobiec spadkowi ciśnienia tętniczego występującego bezpośrednio po usunięciu guza.
Szczególnie ważne jest odpowiednie uzupełnienie objętości krwi w czasie zabiegu, aby uniknąć długotrwałego spadku ciśnienia. Spadek ciśnienia tętniczego w czasie zabiegu operacyjnego jest bardzo często skutkiem hipowolemii, dlatego przede wszystkim konieczne jest dostarczenie odpowiedniej ilości płynów. Rzadko wskazane jest podanie leków wazopresyjnych i działających ino-tropowo dodatnio.
Powikłania pooperacyjne. Utrzymujące się hipotonia lub nadciśnienie są klasycznymi powikłaniami po zabiegu usunięcia guza chromochłonnego. Najważniejsze przyczyny utrzymującej się hipotonii:
- niedostateczne uzupełnienie płynów,
- krwawienie pooperacyjne,
- niewydolność serca.
Ważne przyczyny utrzymującego się nadciśnienia tętniczego:
- hiperwolemia,
- niezupełne usunięcie guza,
- utrzymujące się uwalnianie amin katecholo-wych ze współczulnych zakończeń nerwowych,
- występujące jednocześnie nadciśnienie pierwotne,
- bóle,
- pomyłkowe pozostawienie podwiązki na tętnicy nerkowej.
Nadczynność tarczycy charakteryzuje się nadmiernym wytwarzaniem tyroksyny (T4) i/ albo trijodo-tyroniny (Tj). Jej najważniejsze objawy to:
- zmniejszenie masy ciała,
- biegunki,
- gorąca, wilgotna skóra,
- osłabienie mięśni i drżenie mięśni,
- niepokój („nerwowość”),
- nietolerancja wysokich temperatur,
- tachykardia, względnie przedsionkowe lub ko-morowe zaburzenia rytmu serca.
Obowiązuje zasada:
W każdym przypadku nadczynności tarczycy przed planowym zabiegiem trzeba tak długo prowadzić leczenie farmakologiczne, aż osiągnie się