larsen0378

378 II Anestezjologia ogólna

tek tego wielokrotnie zwiększa się zapotrzebowanie na egzogenną lub endogenną insulinę.

-    Z powodu zmniejszenia pracy mięśni rośnie zapotrzebowanie na insulinę.

-    Ze względu na występujące zaburzenia ukrwie-nia tkanek obwodowych podczas znieczulenia ogólnego nie można przewidzieć stopnia re-sorpcji insuliny podanej podskórnie.

-    We wczesnym okresie pooperacyjnym u pacjentów jeszcze niewybudzonych lub będących pod wpływem środków uspokajających nie występują ostrzegawcze objawy hipoglikemii, dlatego konieczne jest kontrolne oznaczanie stężenia glukozy we krwi.

4.1.5    Leczenie w dniu poprzedzającym operację

Należy dążyć, aby przed zabiegiem operacyjnym stężenie glukozy we krwi wynosiło 120-180 mg/dl.

Jeśli ze względu na rodzaj zabiegu nie jest konieczne zaprzestanie odżywiania doustnego, można stosować:

-    normalną (izokaloryczną) dietę,

-    insulinę w dotychczasowych dawkach.

W razie konieczności zaprzestania odżywiania przez 8-12 godz., normalną dietę można stosować do godz. 19. Dalsze postępowanie:

-    w ustabilizowanej cukrzycy typu 1: zmniejszyć wieczorną dawkę insuliny do 2/3, nie podawać posiłku późnym wieczorem;

-    w chwiejnej cukrzycy typu I: niezmieniona dawka insuliny + 25 g glukozy we wlewie w godz. 21⁰⁰—7⁰⁰;

-    w cukrzycy typu II: wieczorem nie podawać pochodnych sulfonylomocznika, wstrzymanie posiłków.

4.1.6    Leczenie w okresie okołooperacyjnym

Postępowanie w cukrzycy insulinozależnej:

►    Planowe zabiegi powinny się w miarę możliwości rozpoczynać rano.

►    Pacjent w dniu operacji pozostaje na czczo. Rano ok. godz. 6⁰⁰ rozpoczyna się wlew dożylny z 10% roztworu glukozy. W ciągu doby podaje się 3 x 500 ml 10% roztworu glukozy, każdy wlew przez 8 godz. Roztwór powinien być podawany ze stałą prędkością za pomocą kroplówki lub pompy infuzyjnej, aby stężenie glukozy we krwi utrzymać w odpowiednim zakresie (80-250 mg/dl).

►    W dniu operacji należy przejść na insulinę krystaliczną. Wybór preparatu zależy od tego, którego rodzaju insuliny długo działającej używano wcześniej, np.: poprzednio stosowany preparat Depot-Insulin-Hoechst należy zastąpić insuliną H-Insulin-Hoechst.

► Natychmiast po rozpoczęciu wlewu glukozy podaje się insulinę krystaliczną:

- przy podawaniu insuliny krystalicznej w ciągłym wlewie dożylnym przez strzykawkę automatyczną należy najpierw ustalić taką szybkość wlewu, aby w ciągu 24 godz. podać 2/3 dotychczasowego całkowitego zapotrzebowania dobowego.

Przed rozpoczęciem infuzji, do strzykawki automatycznej nabiera się 50 j.m. insuliny krystalicznej i uzupełnia 0,9% NaCl do objętości 50 ml, tak aby 1 ml roztworu zawierał 1 j.m. insuliny.

f Nie należy podawać miesżanmy insuliny i gluko-zy w jednym wlewie ze względu na niedostateczną możliwość sterowania stężeniem glukozy we krwi.

■*" Jeśli w czasie operacji stężenie glukozy we krwi > 250 mg/dl: 4-8 j.m. insuliny krystalicznej w bolusie i.v.

Śródoperacyjna kontrola stężenia glukozy i potasu: co 1-2 godz., także we wczesnej fazie pooperacyjnej.

Dalsze dawkowanie insuliny ustala się po uzyskaniu wyniku stężenia glukozy we krwi.

W czasie ciągłego wlewu dożylnego należy zwracać uwagę na to, jak zmienia się stężenie glukozy we krwi: w razie obniżenia zredukować dawkę insuliny, w razie wzrostu - zwiększyć. W razie nasilenia przemian katabolicznych i utraty potasu: oddzielne uzupełnianie potasu. ^ Z chwilą, gdy pacjent może znowu doustnie przyjmować dostateczną ilość węglowodanów, należy wrócić do podawania insuliny o przedłużonym działaniu.

Przy mniejszych zabiegach, po których pacjent może otrzymać znowu wieczorny posiłek na ogół wystarcza jedna iniekcja podskórna insuliny krystalicznej i jedna kroplówka z glukozy. Wieczorem wraz z posiłkiem można podać zmniejszoną dawkę insuliny o przedłużonym działaniu.

Postępowanie w cukrzycy leczonej wyłącznie dietą lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Należy pamiętać, że: