W dużym przybliżeniu wrażliwość tę można obliczyć następująco:
procentowa zmiana ceny instrumentu finansowego =
_ (-) Jurationx (zmiana rynkowej stopy procentowej) 1 + rynkowa stopa procentowa
Przykład 3. Dla podanego poprzednio przykładu 2 przybliżona wrażliwość na zmiany ry nkowej stopy procentowej, przy założeniu, że stopa rynkowa jest równa 10% wynosi:
procentowa zmiana ceny instrumentu finansowego =
(-2,7355) x (+2%) 1 + 10%
= -4.974%
czyli wartość instrumentu finansowego na skutek wzrostu stopy procentowej o 2 punkty procentowe spadłaby ze 100 na 95.026.
Wskaźnik Juration może zostać obliczony dla określonego portfela papierów wartościowych o stałej stopie procentowej, przy czym jako wagi można przyjąć udział poszczególnych rodzajów papierów' w tym portfelu.
Duration charakteryzuje średni ważony okres oczekiwania na wpływy z. danego instrumentu finansowego lepiej niż czas trwania transakcji wynikający z zawartych umów, dzięki czemu możliwe jest skonstruowanie portfela cechującego się pożądaną długością czasu do wykupu.
Duration stanowi też podstawę do oceny wrażliwości na zmiany stopy procentowej określonego papieru wartościowego lub portfela, co pozwala na ranking różnych papierów wartościowych z punktu widzenia ich wrażliwości na zmiany rynkowej stopy procentowej.
Metoda badania elastyczności stopy procentowej stwarza - w przeciwieństwie do metody luki - możliwość analizy ryzyka związanego z. pozycjami o zmiennej stopie procentowej, a nie tylko z pozycjami o stałej stopie procentowej. Ryzyko to polega na różnej elastyczności dopasowywania się do zmian rynkowej stopy procentowej poszczególnych pozycji aktywów i pasywów.
Jeżeli zmiany rynkowej stopy procentowej wpływają w takim samym stopniu na zmiany stopy procentowej po stronic aktywrów i pasywów - a w ięc ich elastyczność jest rów na - zmiany rynkowej stopy procentowej nie mają wpływu na wielkość dochodu netto z odsetek. Ryzyko stopy procentowej z tytułu pozycji o zmiennej stopie procentowej jest wówczas zerowe.
Jeżeli natomiast stopa procentowa aktywów o zmiennej stopie procentowej reaguje silniej na zmiany rynkowej stopy procentowej niż oprocentowanie pasywów, tyczność aktywów jest wyższa. W fazie rosnących stóp procentowych rośnie różnica między oprocentowaniem aktywów i pasywów, a w fazie spadających stóp ntowych różnica ta się zmniejsza. Przy rosnących rynkowych stopach procentowych dochody z odsetek będą rosły szybciej niż wydatki na refinansowanie; pr/y spadających ty nkowych stopach procentowych dochody z odsetek będą spadały szybciej niż wydatki na refinansowanie.
W przypadku przeciwnym do poprzedniego, gdy stopa procentowa po stronie pasywów o zmiennej stopie procentowej reaguje silniej na zmiany rynkowej stopy procentowej niż oprocentowanie akty w ów. elastyczność pasywów jest wyższa. W fazie spadkowych rynkowych stóp procentowych różnica oprocentowania między aktywami i pasyw ami jest większa niż w fazie rosnących stóp procentowych.
Elastyczność dopasowywania stóp procentowych pozycji o zmiennej stopie pro centowej po stronie aktywów i pasywów do zmian rynkowej stopy procentowej de-J finiuje się jako relację zmian stopy procentowej poszczególnej pozycji aktyw* lub pasywów do zmian rynkowej stopy procentowej. Jest to więc stopień reakcji oprocentowania aktywów lub pasywów na wahania rynkowej stopy procentowej. Na przykład współczynnik elastyczności dla w kładów- osób fizycznych równy 0,6 będzie oznaczać, że pod wpływem zmian rynkowej stopy procentowej o I punkt procentowy oprocentowanie tych wkładów będzie się zmieniało o 0.6 punktu pr centowego.
Jako indykator rynkowej stopy procentowej można przyjąć różne wielkości; o centowanie pieniądza dziennego, wiodące stopy procentowe banku centralnego a w wypadku pozycji długoterminowych - stopy procentowe rynku kapitałowej
W metodzie elastyczności podstawowym narzędziem analizy jest - analogiczni* jak w metodzie luki - odpowiednie zestawienie niedopasowania elastyczności. V zestawieniu tym bada się osobno po stronie aktywów' i pasywów segment pozycji] o stałej stopie procentowej i segment pozycji o zmiennej stopie procentowej, hI względem ich wielkości i elastyczności dopasowywania. Pozycje o stałej stopie p centowej z założenia mają elastyczność dopasowywania się równą zero,
Jednym z podstawowych problemów' w- tej metodzie, utrudniającym jej praktycz ne zastosowania, są kłopoty z oszacowaniem współczynników elastyczności poszczególnych pozycji aktywów i pasywów. W najprostszym wariancie oblicza się tc współczynniki jako relację między zmianą rynkowej stopy procentowej a zmianą stopy procentowej dla poszczególnych pozycji aktywów lub pasywów. Na przykład wzrost rynkowej stopy procentowej wyniósł 5 punktów procentowych, wzrost stopy procentowej kredytów dla przedsiębiorstw - 3 punkty procentowe, wobec tego współczynnik elastyczności będzie równy 3/5, czyli 0.6. Ten sposób obliczania powoduje. że wynik jest w istotnym stopniu uzależniony ml wyboru momentu, dla któ rego jest ono wykonywane.
303