Alkacymetria jest działem analizy objętościowej, w której do ilościowego oznaczania substancji wykorzystuje się reakcje zobojętnienia. Metoda ta pozwala na wyznaczenie ilości kwasów poprzez ich miareczkowanie roztworami zasad o znanym stężeniu (alkalimetria) oraz na wyznaczenie zawartości zasad poprzez ich miareczkowanie kwasami o znanym stężeniu (acydymetria).
Kwas solny o stężeniu 0,1 mol/dm3 zawiera 0,1 mola czystego chemicznie chlorowodoru w 1 dm3 roztworu. Sporządza się go przez rozcieńczenie w kolbie miarowej wodą destylowaną odpowiedniej ilości stężonego kwasu solnego o znanym stężeniu procentowym. Tak sporządzony roztwór nie jest roztworem mianowanym i jego stężenie musi być ustalone za pomocą mianowanego roztworu substancji podstawowej, np. węglanu sodu. Ze względu na fakt, że chemicznie czysty chlorowodór jest gazem, sporządzenie roztworu mianowanego HCI bezpośrednio z naważki analitycznej nie jest możliwe.
Odczynniki Szkło
Stężony (36-38%) kwas solny, woda Areometr, kolba miarowa na 250 cm3,
destylowana. pipeta, cylinder.
Wykonanie
Gęstość stężonego kwasu solnego dHC1 zmierzyć za pomocą areometru, po czym odczytać z tabeli 7 odpowiadającą tej gęstości zawartość procentową chlorowodoru w roztworze. Następnie obliczyć objętość stężonego kwasu solnego (VHa), potrzebną do sporządzenia 250 cm3 kwasu solnego o stężeniu 0,1 mol/dm3.
Tabela 7. Gęstość wodnych roztworów HCI o określonym stężeniu procentowym
d [g/cm3] |
‘hcW |
d [g/cm3] |
CHCI |
1,145 |
28,61 |
1,171 |
33,65 |
1,150 |
29,57 |
1,175 |
34,42 |
1,152 |
29,95 |
1,180 |
35,39 |
1,155 |
30,55 |
1,185 |
36,31 |
1,160 |
31,52 |
1,190 |
37,23 |
1,163 |
32,10 |
1,195 |
38,16 |
1,165 |
32,49 |
1,200 |
39,11 |
1,170 |
33,46 |
Przykładowe obliczenia.
Zadanie: Obliczyć ilość cm1 stężonego kwasu solnego potrzebną do sporządzenia 500 cm3 roztworu tego kwasu o stężeniu 0,5 mol/dm3.
1. W 1000 cm3 kwasu solnego o stężeniu 0,5 mol/dm3 znajduje się 0,5 mola czystego chemicznie chlorowodoru, zatem w 500 cm3 powinno się go znaleźć:
1000 cm3 — 0,5 mola
=>*t =
500 cm3 —
500 -0,5 _ 0 25 cmJ' mo* - mo) 1000 ’ cm3
2. 1 mol czystego chlorowodoru ma masę 36,5 g, zatem 0,25 mola odpowiada:
lmol — 36,5g 0,25 mola — x2
>xt-
0,25 -36,5 1
9,11
mol-g mol *
3. Na podstawie pomiaru areometrem stwierdzono że stosowany, stężony roztwór HCI ma gęstość 1,191 g/cm3, co zgodnie z tabelą 7 oznacza stężenie 37,3%. Zatem, z definicji stężenia procentowego, w 100 g takiego roztworu znajduje się 37,3 g czystego chlorowodoru. A więc obliczona w punkcie 2 ilość HCI (9,11 g) znajdzie się w następującej masie roztworu stężonego:
gg
= g
37,3gHCI — lOOg roztworu 9,11 • 100 -24,4
9,1 lg HCI — 37-3
4. Roztwory stężonych kwasów znacznie wygodniej jest odmierzać objętościowo niż odważać, zatem w rozważanym przypadku objętość stężonego HCI wyniesie:
•24,4 _ ,191
lcm1 roztworu HCI x.
Do kolby miarowej zawierającej około 50 cm3 wody destylowanej wprowadzić obliczoną objętość stężonego kwasu solnego odmierzoną pipetą, dopełnić wodą destylowaną do kreski miarowej, zamknąć korkiem i dokładnie wymieszać.
Środki ostrożności
Stężony kwas solny jest substancją silnie żrącą, pary chlorowodoru mają właściwości duszące - pracować pod digestorium.
Pytania dodatkowe
1. Dlaczego kwas solny stężony posiada stosunkowo niskie stężenie HCI, wynoszące około 36%, a nie np. bliskie 100% jak to ma miejsce w przypadku kwasu siarkowego^)?
2. Dlaczego rozcieńczanie stężonych roztworów kwasów jest procesem egzotermicznym?
93