Kolendowicz)6

Kolendowicz)6



niem momentem M (por. (10-1) i (11-28)). Wielkość A jest polem przekroju pręta, a W— wskaźnikiem zginania przekroju względem osi obojętnej, w danym przykładzie — względem osi x (rys. 13-la).

a)


!^p


0'

b)

M=Pe

j W - '

Cl

-1-

1

TTlHńTTTTTT'

4.+3

M .--£+$

-1-

1

. i. lii. I Ljuliiilil, 1

i

i

i © i

-M - A w

w

i


Rys. 13-2

■ W przypadku rozciągania mimośrodowega (tys. 13-3) naprężenia normalne we włóknach skrajnych są równe

a = +


P M A±W'


(13-2)


■ Naprężenia a pochodzące od zginania mają po obu stronach osi obojętnej różne znaki, plus i minus, wobec czego naprężenia te należy odpowiednio dodać lub odjąć od naprężeń a pochodzących od ściskania lub rozciągania.

b)

1 M=P«

C)

i

i

!-

—^-rrrrTr

T

li l

+

* - ♦£-«

mniri tr

1

-1-

M

" W

W

-i-

i

_i_

w

I

Rys. 13-3

■    Taki sam stan naprężenia otrzymamy w przypadku równoczesnego zginania i ściskania osiowego lub zginania i rozciągania osiowego belki pokazanej na rys. 13-4. Rozkład naprężeń i ich sumę przedstawiono na rys. 13-5 i 13-6. Wartości naprężeń we włóknach skrajnych obliczymy również za pomocą wzorów (13-1) i (13-2).

■    W prętach o stałym przekroju w przypadku mimośrodowego przyłożenia siły (rys. 13-1) naprężenia P/A i A// W są stałe na całej długości pręta. W belkach obciążonych jak na rys. 13-5 i 13-6 naprężenia P/A pochodzące od ściskania lub rozciągania są również stałe na całej długości belki, natomiast naprężenia M/W zmieniają się zależnie od wartości momentu zginającego M. Sumaryczne wartości naprężeń przedstawione na rys. 13-5c i 13-6c zmieniają się więc w poszczególnych przekrojach belki.

■    Zauważmy, że przy zginaniu (rys. 13-5a i 13-6a) oś obojętna przechodzi przez środek ciężkości przekroju, natomiast przy równoczesnym zginaniu i obciążeniu osiowym linia ta jest odsunięta od środka ciężkości i w zależności od wartości siły i momentu może przekrój przecinać (rys. 13-5c i 13-6c) lub może teoretycznie leżeć poza przekrojem (rys. 13-2c i 13-e).

■    Na rysunku 13-7 przedstawiono zmianę naprężeń w pręcie w miarę oddalania się siły od środka ciężkości przekroju. Na rysunku 13-7a występuje czyste ściskanie i odpowiadający mu równomierny rozkład naprężeń normalnych. W miarę oddalania się siły

296


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kolendowicz14 ■ Największe naprężenie rozciągające w cięgnie obliczymy ze wzoru gdzie A jest polem p
SSM10120 (2) Udatność ukorzeniania 1    3 4 5 6    7 8 10 11 12 1
Image5 c)    int tab[] [3] = {10,11,20,21,28,30}; d)    int tab[][3] =
kalendarz 11?lla styczeń 7 M 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 2^23 24 25 26 27 28 29 30
kalendarz 11 JUSTIN BIEBER (chomik alaola)(2) 1 2 3 4 5 6 * 7 $ 9 10 11 12 IV 14 15 16 17 18 19
KALENDARZ 11 (7) January M Tu W Th Fr Sa Su 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
Kolendowicz8 siebie skierowane (rys. 10-21). Momenty te nazywamy skręcającymi. Jeśli oba końce pręt
Kolendowicz6 ■    Na rysunku 11-7 pokazano przekrój pręta, gdzie zarówno moment zgin
Kolendowicz9 (11-26) ■ Wiemy, żc wyrażenia (por. wzory (5-31) i (5-32)) są wskaźnikami zginania prz
1 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Styczeń
_ JANUARY, __ 1    2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
10 pazdziernik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 f
2009 11 28;02;16 461360 Rys.3.3. Wyniki 200 pomiarów rezystancji opornika 470 k£2 ± 10% Na podstawi
pic 10 11 041702 dysproporcji we wspomaganiu poszczególnych składników dojrzałości szkolnej dziecka
79085 MC95 X 28 2Z23 36 43 32,44 26p45b 39.42 30 j 27.i 2,1 ,51, IX. 25J V j 33JIYA6. K .70 58 5 7

więcej podobnych podstron