jak również mieszkańców ziem ich podległych oraz pobliskich obszarów, mają chwalebny zamiar w ich mieście Chełmnie1, znajdującym się w diecezji chełmińskiej, jako wyróżniającym się i bardziej do tego odpowiednim i dogodnym, w którym i powietrze umiarkowaniem się odznacza, żywności obfitość i innych rzeczy używanych przez ludzi mnogość się znajduje, bardzo pragnęliby utworzenia i urządzenia przez Stolicę Apostolską studium generalnego z wszelkimi dozwolonymi fakultetami, aby tam wiara się rozszerzała, kształcili się prostaczkowie, prawość była zachowana, prawo odznaczało się rozumem, oświecały się umysły, a rozumy ludzkie jaśniały. Gorąco pragniemy, aby miasto wspomniane tak było darami nauk zdobne, ażby wydawało mężów odznaczających się dojrzałością rozumu, cnotami uwieńczonych, w różnych zasadach nauk wyuczonych i aby tam istniało orzeźwiające źródło nauk, z którego obfitości czerpaliby wszyscy pragnący się wiedzą napoić. To wszystko więc po pilnym zbadaniu rozważywszy, a szczególnie dogodność wspomnianego miasta, które dla pomnożenia nasienia zdrowej nauki i wyhodowania zbawiennej latorośli, wedle przypuszczeń, bardziej odpowiednie będzie i dogodne spośród innych miejscowości i miast panowaniem wyżej wspomnianego mistrza i braci zakonnych objętych, i to nie tylko dla tegoż miasta, lecz i dla okolicznych mieszkańców korzyści, ojcowskimi uczuciami przejęci, do tychże wspomnianych mistrza i braci zakonnych z tych stron próśb się przychylając, na chwałę imienia boskiego i dla roz-krzewienia prawdziwej wiary, mocą władzy apostolskiej postanawiamy i zarządzamy, aby w tym mieście istniało studium generalne na podobieństwo studium bolońskiego2, i aby ono po wieczne czasy tam rozkwitało zarówno w teologii i prawie kano-mcznym i cywilnym, jako tez i w jakichkolwiek innych dozwolonych dyscyplinach, aby nauczający i studiujący tamże wszystkimi przywilejami, swobodami i immunitetami byli obdarzeni i z nich korzystali, jakie przyznano magistrom teologii i doktorom nauczającym oraz studiującym a przebywającym w owym studium bolońskim. I ażeby ci, którzy z biegiem czasu zasłużą na nagrodę na owym fakultecie, na którym studiowali, otrzymali zezwolenie na nauczanie, aby innych uczyć mogli i zaszczytną godność magistra lub doktora nadawać mogli, i to tego fakultetu, na którym egzamin będzie się odbywał. Ukochanemu synowi prepozytowi kościoła chełmińskiego3, który jest obecnie, lub jego następcy i stosownemu zastępcy, którego do tego ów prepozyt ustanowi, a w przypadku wakatu na prepozyturze, do tego ukochani synowie z kapituły tego kościoła przedstawiciela swojego wystawią, a ten sam prepozyt lub przedstawiciel, ażeby zwoływał magistrów i doktorów z tego samego wydziału faktycznie tam właśnie na obrady, owych na nie, w sprawie promowania na magistra, by obradowali według sposobu i zwyczaju, które w tych sprawach na innych studiach generalnych obowiązują, rozważać gorliwie, jeśli do tego wybrani i dogodni znalezieni byliby, tego rodzaju tytuły przyznawać i magistrów lub doktorów godność im nadawać oraz nimi hojnie obdarowywać.
Ci zaś, którzy by w tym studium złożyli egzaminy i uznani zostali za zdolnych, aby zezwolenie nauczania i taką godność otrzymali, jak powiedziano, iżby na podstawie tego egzaminu i uznania wykładać i nauczać mogli tak w wymienionym mieście, jak i w innych studiach generalnych, w których wykładać i nauczać by pragnęli, o ile to nie sprzeciwiałoby się postanowieniom i zwyczajom zatwierdzonym przez władzę apostolską, aby pełną swobodę mieli.
Żadnemu przeto człowiekowi nie wolno sprzeciwiać się naszemu postanowieniu i zarządzeniu na tym piśmie lub ośmielić się nierozważnie mu przeciwdziałać. Jeśli zaś ktoś zamierzałby ośmielić się to uczynić w niełaskę wszechmocnego Boga i świętych apostołów Piotra i Pawła popadnie.
Dane w Genui 9 lutego 1386 r., pontyfikatu naszego rok ósmy.
6 Chodzi o prepozyta kapituły biskupstwa chełmińskiego.
Prawo miejskie otrzymało Chełmno razem z Toruniem na mocy jednego przywileju (zwanego chełmińskim) wydanego w 1233 r. Zgodnie z przywilejem miasto Chełmno miało być tzw. civitas metropolitarna, a odnowiony przywilej z 1251 r. nazywał ten ośrodek stołecznym i godniejszym w stosunku do innych miast powstających w ziemi chełmińskiej.
Studium bolońskie, powstałe jako imiversitas scolarium, zostało obdarzone przywilejami przez cesarza Fryderyka Barbarossę
wr. 1154. Uniwersytet ten odróżniał się tym od uczelni paryskiej, że miał przynajmniej początkowo charakter bardziej świecki, szczególnie rozwijało się na nim prawo. Stolica Apostolska zatwierdzała statuty i podporządkowywała sobie zarówno studentów, jak i profesorów przez rozciągnięcie na nich jurysdykcji miejscowego biskupa.