1 x,=2a
ID £m(A)=o
(2) = ° ..a - - vz y
Do sprawdzenia można wykorzystać równanie z drugiego układu RS. czyli
n — <->a + — aa -3qa = 0.
-RB-3a + (3qa)||al = 0
.RA-3a + (3qa)-^a]-° R* 2^
edzenia można wy koi /j-— - -£PT=0 RA+RB-3qa = 0, iqa + |qa-3qa = 0.
0 < X| < a
T„ =RA=^qa,
qa“
MXt=RA'xii MXi=0 — 0, MXi=0 — ^ a < x2 < 3a
RA-q(x2-a)> tX2=0=^-, T,
T*3 =RA-q(X2"a)’ Tx3=0 = -7> 1 x; =3a ~ 2
Uwaga: W tym przedziale nastąpiła zmiana znaku Tx . Na
wykresie Mx wystąpi maksimum momentu.
ąa-
ąa
ry przekrój musi być opisanj kazany na rys. 6.Ib i układ i się dwa myślowe przekroje tnie zwroty sil wewnętr/nvd 1).
4
A=TCla’
;nej Tx oznacza konieczność mentu w tym przedziale:
4 8 2
2
vności obliczeń należy prze-część belki. W tym pr/ypad-Rbx2.
ch przedstawiono na rys. 6.la. zgodnie z powszechnie przyj- I ział 7.1). W literaturze można ;h sił wewnętrznych. Wykonu-/spomnianej już wcześniej za-być widoczne wszystkie siły •zecznych widoczne są reakcje ;su odpowiadająca sile skupio-.ie momentów zginających nie h) - wykres jest ciągły, ane do kontroli poprawności
Dla belki przedstawionej na rys. h j wykonać wykresy sil poprzec/-n\cli i momentów zginających. Określić maksymalne wartości sil wewnętrznych.
ANALIZA ZADANIA: Zadanie
jest statycznie wyznaczalne.
ROZWIĄZANIH: Równania statyki (sumy momentów względem podpór) mają postać:
M.,=R»x
Ara q A Rb
© ! 11 I ©I I (? i
F6*” _ 1 !^618a f>r I
1 i! LC! i
Rys. 6.2. Temat zadania i wykresy
RB = 2qa’
qa“
Xj=3'J
M
x: =y
R^ = 3a - X3I=a+ <i ' 2‘