Obraz6 4

Wypłasza cz

Urządzenie pozwalające na ograniczenie śmiertelności ptaków i drobnych ssaków łąkowych np. derkaczy, czajek, kuropatw, krwawodziobów.

Trwałe użytki zielone

Łąki kośne i pastwiska, które trwają na jednym miejscu, bez przeorywania, ponad 12 lat i nie wchodzą do płodozmianu polowego.

Półnaturalne łąki jednokośne

Łąki, które mają niską wartość paszową, ale wysoką rangę ze względu na specyficzny typ ekosystemu i rzadką florę - łąki bagienne (turzycowiska i mechowiska), łąki trzęślicowe i łąki ciepłolubne. Są one ważnym miejscem gniazdowania i żerowania ptaków (np. batalion, dubelt, wodniczka) oraz w znaczący sposób przyczyniają się do wzrostu retencji wodnej. W tradycyjnym użytkowaniu kosi się je raz w roku lub rzadziej, niekiedy w połączeniu z ekstensywnym wypasem. W związku z realizacją Programu Rolnośrodowiskowego wymagają m.in. odpowiedniego terminu koszenia (nie wcześniej niż po 1 lipca, a dla łąk trzęślicowych po 15 sierpnia) czy też sposobu koszenia (od środka do zewnątrz).

Półnaturalne łąki dwukośne

Żyzne łąki nizinne i górskie na siedliskach świeżych i wilgotnych, bogatych pod względem! flory stycznym i faunistycznym (np. łąki rajgrasowe i kaczeńcowe). Na terenach nizinnych są zagrożone m.in. nadmierną intensyfikacją produkcji, obniżeniem poziomu wód gruntowych, intensywnym nawożeniem i wypasem. W związku z realizacją Programu Rolnośrodowiskowego wymagają m.in. odpowiedniego terminu koszenia (pierwszy pokos nie wcześniej niż po 1 lipca) czy też stosowania wypłaszaczy.