Ciechaniewicz W(, Gómjek-Jóźwik J.: Kryteria oceny jakości pielęgnowania na ile oceny ja kr W: Jakość w opiece pielęgniarskiej. Konferencja Szkoleniowo-Naukowa, Olsztyn, 27-28
Ciechaniewicz W, Gómjek-Jóźwik J., CzachorM., Zarzycka O.: Z tloświadczcń wykorzystania zasad postępowania, standardów praktyki i opieki pielęgniarskiej dla potrzeb procesu; nia. W: Jakość w opiece pielęgniarskiej. Ogólnopolska Konferencja Szkoleniowo-Nauk tyn. 27-28.09.19%, s. 60.
Ciechaniewicz W. (red.): Pedagogika. Podręcznik dla szkól medycznych. Wyd. Lek. PZWL,’
CzachorM.. Gómjek-Jóźwik J., Zarzycka D.: Miejsce i znaczenie komunikacji interpersonalnej sie pielęgnowania. W: Jakość w opiece pielęgniarskiej. Ogólnopolska Konferencja Sz' -Naukowa, Olsztyn. 27-28.09.19%, s. 104.
Diagnoza pielęgniarska. Materiały z konferencji z dnia 11.06.1984. Wydział Pielęgniarski AM nie, Lublin 1984.
Dobrowolska B..Putkiewicz Z.: Problematyka pracy pielęgniarki środowiskowej. PZWL, 1983.
Gómjek-JóźwikI: Proces pielęgnowania. Podstawy i założenia zindywidualizowanego pielę W: Wprowadzenie do pielęgniarstwa (red. K. Zahradniczek). Wyd. III. Wvd. Lek. PZWl wa 1999, s. 120.
Gómjek-Jóźwik/: Zindywidualizowane pielęgnowanie: prawo pacjenta, obowiązek pielę IV Kongres Pielęgniarek Polskich, Busko-Zdrój, 4-5.05.1998, s. 33.
Gómjek-Jóźwik J.: Proces pielęgnowania. W: Pielęgniarstwo rodzinne. Teoria i praktyka (red. czyńska-Butrym). CEM, Warszawa 1997. s. 57.
Gómjek-Jóźwik J.: Podstawy indywidualizacji opieki nad pacjentem z chorobą nowotwor onkologia, 1997,1,51.
Górajek-JóźwikJ.: Proces pielęgnowania. Historia i kierunki rozwoju. W: Jakość w opiece j skiej. Ogólnopolska Konferencja Szkoleniowo-Naukowa, Olsztyn 27-28.09.19%, s. 86.
Gómjek-Jóźwik Sytuacja zdrowotna człowieka i środowiska. W: Wprowadzenie do pici (red. K. Zahradniczek). Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 1995, s. 85.
Gómjek-Jóźwik J.: Wsparcie społeczne jako element procesu pielęgnowania. W: Wsparcie i w zdrowiu i w chorobie (red. Z. Kawczyńska-Butrym). CEM, Warszawa 1994, s. 17.
Gómjek-Józwtk J.: Proces pielęgnowania. Materiały dla nauczycieli. CMDNŚSzM, Warszawa 1
Górajek-Jóźwik J.: The conditioning of indhidualization in nursing care. Annalcs Univci; Curie-Skłodowska. Lublin-Poland, 20U3, Sectio D., Vol. LVI1I.
Górajek-Jóźwik J.\ Wybrane wzory pielęgnowania. W: Podstawy pielęgniarstwa, (red. B.
D. Zarzycka, K. Zahradniczek). Wyd. Czelej, Lublin 2004.
Gómjek-Jóźwik J.\ Wprowadzenie. W: Zasady postępowania w wybranych stanach klini J. Górajek-Jóźwik. W. Ciechaniewicz). Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie, Warszawa 1
Gómjek-Jóźwik J.: Proces pielęgnowania. Podstawy i założenia zindywidualizowanego pielę W: Wprowadzenie do pielęgniarstwa, (red. K. Zahradniczek). Wyd. Lek. PZWL, Wa s. 142.
IIumerR.: O rozwoju teorii pielęgnowania. Pielęgniarka i Położna, 1983,6.
. Karta Praw Pacjenta opracowana przez MZiOS. Pielęgniarstwo 2000.5,21.
Kawczyńska-Butrym Z. (red.): Wsparcie społeczne. Materiały z konferencji. Wydział Piclęg* dcmii Medycznej w Lublinie, Zakład Pielęgniarstwa Społecznego. Lublin 1992, s. 5.
Kietmas-Rak A.: Założenia opieki holistycznej M. Rogcrs a praktyka pielęgniarska (na p~ cjcntów o niepomyślnym rokowaniu). Praca magisterska. Akademia Medyczna, Wy gniarski, lublin 1999.
Manthey M.: The practicc of Primary Nursing. Blackwcll Sticntific Publication. INC. Ikiston 1
Poznańska S.: Pielęgnowanie. W: Encyklopedia dla pielęgniarek (red. J. Bogusz). PZ.W1 -1989, s. 365.
Poznańska S.: Pielęgnowanie — wyzwaniem dla kształcenia. W: Wkładka specjalna do biulc wy Doskonalenia”. CMDNSSzM. Warszawa 1991, nr 14.
The nursing process — teaching manuał (draft). WHO. Kopenhaga 1981, s. 11.
Widomska-Czekajska T., Górajek-Jóźwik J. (red.): Przewodnik encyklopedyczny dla pielę;
Lek. PZWL. Warszawa 19%.
• 1 .gnowćtniii. w t>m ocenianie i ocena stanu podmiotu, to ważne Occn'an,c? ^obszary zainteresowania i działania (praktyki zawodowej; pielę-
i odpowteoz
gnowania)
^.^Snie przygotowanie pielęgniarki (teoretyczne i praktyczne),
* mieietność umiejscowienia oceniania i oceny w teorii i praktyce, ■SSneganic ustalonych, przyjętych zasad postępowania (w tym przypadku w odniesieniu do procesu oceniania i oceny).
Zanim przystąpi się do oceniania, trzeba dokładnie wiedzieć, a tym samym umiel odpowiedzieć przynajmniej na dwa zasadnicze pytania:
1 Kto (lub co) będzie przedmiotem oceniania i konsekwentnie — oceny?
2 Jaki jest cel tego oceniania — komu i(luh). czemu ma służyć ocenianie i occ-na. np.: praktyce, statystyce, badaniom naukowym?
Ocena stanu w pielęgniarstwie (zresztą jak w każdej innej dziedzinie, np.; medycynie, psychologii, pedagogice) jest wynikiem końcowym oceniania. Stąd jako zasadę przyjmuje się, że;
Każde ocenianie powinno doprowadzić do sformułowania oceny.
Ocenianie (i ocena) stanu podmiotu opieki może być analizow ane i opisywane od strony:
• bardziej teoretycznej i(lub)
• bardziej praktycznej.
^Zarówno jedno, jak i drugie podejście wymaga uświadomienia, żc ocenianie nicmaj od zawsze istniało w pielęgniarstwie (tym samym w pielęgnowaniu). P°|y^osię wraz ze skierowaniem szczególnego zainteresowania na podmiot
fic/nt*' Wyodrębniony: pojedynczy lub grupowy), na to. co niepowtarzalne, specy-°y tez typowe dla niego.
P*^innCaCl£r^C7nVCh (Piętnowanie) i teoretycznych (pielęgniarstwo) ocena
• udo£3‘Tana (wyraiona słownie) w sposób zwięzły i jednoznaczny. towana (zapisana w sposób jednoznaczny i czytelny).
j formie ocena może mieć istotną wartość.
0 cł*arakterze int C^0Wan^**o c*^g zamierzonych planowych i działań (głównie ^kanie nitZłK.,j„ eaktualnym), rozłożonych w czasie, ukierunkowanych na uzy-^^cio^ch VC ,n^ormacji o podmiocie opieki w postaci danych ilościowych
119