IM|
królestwo lioże”. Następnie wziął ch/eb, od ma mim dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: „ Tajeni fi ło moje, które za was będzie wydane: to czynne na a|| pamiątkę!” Tak samo i kielich po wieczerzy, moim „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mnjtj, U\ za was będzie wylana” (Łk 22, 15-20).
Zgodnie z tradycją uczniowie wraz z Jezusem zebrali my, aby spożyć Paschę. Ale w rękach Pana Jezusa chleb prze «tn je być chlebem, a wino przestaje być winem! Choć chleli tui dal wygląda tak samo-Jezus mówi, że jest Jego Ciałem, /at wino Jego Krwią... To On na tej Wieczerzy jest ofiumwy wanym Bogu Barankiem - Ofiarą. Składa Bogu samego ie hie, a zarazem zapowiada swą krwawą ofiarę. Nazajiih/, w Wielki Piątek zostanie pojmany, osądzony, i w końcu hK » zony przez Piłata na śmierć krzyżową. Ubiczowany i pom/n ny bez sprzeciwu będzie niósł krzyż na Golgotę. A umiem jąc haniebną śmiercią za nasze grzechy powie z krzy/U! Ojcze, przebacz im, bo nic wiedzą, co czynią (Lk 23, .'Ma).
Dalej św. Łukasz opisuje ostatnie dramatyczne momenty z życia Jezusa:
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jęli a a awołał donośnym głosem: „Ojcze, w Twoje ręce po-f winzam ducha mojego”. Po tych słowach wyzionął du-,/m (Łk 23, 44-46).
Kwangelista wyjaśnia nam, że Jezus własną Krwią przy-I »irc/,ętował na krzyżu Nowe Przymierze Boga z ludźmi. Dzię-ki (emu przymierzu ludzie dostąpili zbawienia. Jego uczestnik; oni stajemy się podczas sprawowania Eucharystii. To • I inki temu przymierzu może zaistnieć wspólnota Boga / ludźmi, wspólnota pozwalająca ludziom uważać siebie za J/.ioci Boga. Dzięki tej wspólnocie z Bogiem dostępujemy w Jezusie i przez Jezusa zbawienia. Ewangelista wyjaśnia też, /«■ Jezus swą śmiercią na krzyżu pokazał ludziom, co znaczy I >v< Bogu posłusznym i dokąd takie posłuszeństwo ma sięgać. W końcu Ewangelista pomaga odkryć, że śmierć Jezusa na lu /yżu jest dla ludzi znakiem wspaniałomyślności Boga.
153