Obraz6

Obraz6



umoralmające: nawróci 15 grzeszników, umocni 15

zaś dostąpi laski skruchy (WR, s. 41).    ' alżeńst»,^

Biernat z Lublina (14657-1529?) jest pierwszym torem, który potrafi! wykorzystać technikę druku i roz\vijajNsS* z nią rynek księgarski, aby dać r/es/om wiernych osobistą nabożeństwa w języku ojczystym. Włączy! się w nurt Up^*> niania tą drogą modlitewników rękopiśmiennych (zaprezem^ powyżej), ale go wzmocnił dodając potężny kanał książki p0°J^ drukiem i sprzedawanej w wielu eg/emplar/ach, potem zaś nic w czytanej, ale znowu odpisywanej. Było to zjawisko międzynaro^T tak jak sam pierwowzór Biematowego Raju c/usznego (Kraków Hi-— tak hipotetycznie nazywa się książka, o której mówimy, a któ” podstawą był Antidotarius animae. Liber meditationum ac oration^ (Zbiór recept dla duszy. Księga medytacji i modlitw, Strassburg 1489) — niezwykle popularny modlitewnik szwajcarskiego cysteri i doktora medycyny Mikołaja Saliceta (zm. 1490? jako opat klasztor w alzackim Baumgarten). Biernat adaptował rzecz z łaciny włączaj znane polskie modlitwy. Typ książki określa się mianem Hortulm lub Hortulns animae; tytuł Biematowy przypomina inne dzieło tego typu, wydane z mylną atrybucją Albertowi Wielkiemu De virtuii-hus animae veris et perfectis sive Panidisus animae (Kolonia 1473).

W tytułach tych książek pojawia się określenie gatunkowe enchin-dion podręcznik. Obraz ogrodu rajskiego symbolicznie wyraża prywatyzację pobożności, porównanej do poletka, które człowiek może zmienić w swój własny ogródek z ziołami dostarczającymi leków na różne choroby duszy — lekami które można przyrządzić samemu i tak własnym wysiłkiem osiągnąć zbawienie.

Ukazanie się tej pierwszej polskiej książki drukowanej niesie z so ą ogatą symbolikę. Oto Średniowiecze przekazuie potomnym

s^ar^ow swojego dziedzictwa: sprawne język' iako TC ętę duc^0WeJ samodzielności, książkę drukowaną

'awansu społcczncgo; curopojfi

nym i uniwersyteckim . stud,^)Wanej i tworzonej w systemie szkol-się gromadzić w domu. CZekającej na P^nanic prywatne i dającej

działu „proSp^ka-^ro^JoT4611'6 °bsZarZC- k,Óry ^

crnakuUrny pojawia się sporadycznie już w XIII w. Śpie" ''kCje przekłady sekwencji śpiewane w Chester (klasztor <4,l,anglC responsoria angielskie związane z żywotem św. Wil-(Richter 1976. s. 56).

• tkowc są W źródłach liturgicznych wzmianki o polskich Wyniesienie krzyża w mszale krakowskim (1509) kończy .^ach- ^ propiS per chorum cantetur. Jak wskazuje Lipphardt sekWencji Yictime paschali mogły być jedynie kolejne sof*10. °eśnj wernakularnej Kristus zmartwych wstał jest (a w ist ^rstanden). Skrótowa forma w mszale z ok. ^Gniezno Ms 141; zob. rozdz. 11) wyprzedza pełnoprawną ^ brewiarzu gnieźnieńskim z 1453 r., który ma w tym miej-ceremonii „vulgus respondet: Cristus smarthwy...”; jego drukowana edycja z ok. 1504 r. wprowadza dwie pieśni polskie; do zwykłej ^yictima paschali Kristus zmartwych wstał jest. ludu (przykład fal jest), dodaje jeszcze łaciński repertuar procesyjny kończący się plsjją pieśnią Przez twe św ięte zmartwychwstanie). Płocki brewiarz (1520) dopuszcza po zakończeniu ceremonii Wyniesienia Krzyża mieszany śpiew wersetów sekwencji Yictime paschali laudes, na zmianę z polską pieśnią Kristus zmartwychwstał jest, którą śpiewa fud: tak zaś o tym mówi zbliżona tekstowo płocka Agenda z 1554 r., która ma nieco inną wersję tytułu; „populus in vulgari suo canat can-ticum temporis Chrystus z martwych wstał jest etc.” (k. 155v).

Od tych trzech tytułów zaczyna się udokumentowana historia pieśni religijnej w języku polskim. Najstarszą, jaką udało się datować — Krystus z martwych wstał jest — przepisał w Graduale płockim w 1365 r. Świętosław' z Wilkowa (WR, s. 237):

Krystus z martwych wstał je.

Ludu przykład dał je.

Eż nam z martwych wstać i,

Z Bogiem krolewaci Kyrie cleison

J4JtS a P*cśń (najstarszy zapis 1365, późniejsze 1408, 1413, jednej y\ P?WSla*a 7~ dowodzi F. Mużik (1970) — jako przekład zapożycz T1 1 c/cskieJ P*e^n* Buóh vśemohuci (przed 1350); ta zaś > a melodię od niemieckiej pieśni Christ ist erstanden (ok.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obraz9 20 Rysunek 15 a - struktura z dyskretnymi układami zintegrowanymi Halla IC b
40981 Obraz (1066) 436 15.2. Aminokwasy białkowe Są to aminokwasy rozpoznawane przez kod genetyczny
ZdjecieW (6.15) zaś dla układu z nie pracującym wyparownikiem - I®
Obraz (4) 2 8sv    j lę; j. • r 8 15 feUjl^S T® iJ i UJgTjjaCTJ (i
Ryc. 24.15. Zas.mU wyznaczania wartcrfci Urnowych współczynników osłabiania przez pomiar
Obraz0 (58) E Rys. 15.4. Superpozycja dwóch fal li i $2 — po lewej stronie — może prowadzić do
Obraz1 (12) Wytwch S -15 Bardzo E « 6 duże P-03 Jedna ofiara śmiertelna Codzienna Możliwe do pomyśl
Obraz (795) K> ■ S■    ę>Ą^6:e> - "15"? -r- r Ą ¥ 9   &
tpn 1 22487501 554 GKOGKAFlA FIZYCZNA ZIBM POLSKICH i 65 9% jasnych oczu, krakowski (L = 15) zaś
Obraz85 (fmm 20 W » «•»/ * 15*0* * W «• *fr « *«*r A A i a 4 /    k i P* •** *
Obraz 9 - 21 * Liii m r A w c 0 __y_ 15 15) N j V7 -
Obraz7 (62) Rys. 15.2. Rozszczepienie linii atomowych dla wodoru w polu elektrycznym. Natężenie pol

więcej podobnych podstron