Obraz (28) 2

opracowana i wy standaryzowana w latach 1968-19ćf    : .Kosrrzewskiego, służy do badania

inteligencji dzieci w wieku 2-30 miesięcy, ponadto    nawianie diagnozy w stosunku do

dzieci głęboko upośledzonych, których wiek inteligencji imes:: się v* granicach 2-30 miesiąca życia. Skala Sprawności Motorycznej Dziecka w wieku 1-5 lat została opracowana przez J.Kostrzewskiego, podobnie jak Skala Dojrzałości Społecznej, wg E.A.Dolla wystandaryzowana dla populacji polskiej. Kwestionariusz Badania Temperamentu Dziecka w percepcji rodziców oraz Skala Oceny Siebie jako Rodziców opracowane przez D.Levisa służą do badania środowiska domowego dziecka, podobnie jak Arkusz Środowiska Domowego Dziecka (ASDD), B.M.Caldwella i H.Bradleya.

Badanie postaw rodzicielskich, wg Kwestionariusza dla Rodziców M.Ziemskiej (1981) oraz Kwestionariusz Pary Z.S.Schaefera, R.Q.Bella do oceny rodziców są bardzo pomocne w terapii środowiskowej dzieci zaburzonych w rozwoju psychomotorycznym i emocjonalnym. Postawy rodzicielskie, szczególnie postawa matki w znacznym stopniu wpływają na rozwój dziecka.

Znane są: graficzna metoda oceny rozwoju psychomotorycznego, wg Wolańskiego i Paryzkova, zbiorcza ocena rozwoju psychomotorycznego, wg Wolańskiego i Zdańskiej-Bryncken oraz kontrola zdrowia dziecka do lat 5, wg Lingama. Metody te cytowane za Mielimąką 1997 służą do oceny rozwoju psychomotoiycznego małych dzieci i stanowią podstawę dla wprowadzenia wczesnej rehabilitacji rozwojowej.

Ocenie rozwoju fizycznego i dynamiki wzrastania służą pomiary antropometryczne ciała, które na ogół wykonuje się techniką L.Martina a wyniki pomiarów porównuje się z normami odpowiednimi dla wieku i płci dziecka, wg tabel Pirąueta, siatek centylowych i morfogramów. Zakres prawidłowych wartości mieści się między 25 a 70 centylem i osiąga je 50% populacji tworząc „wąską normę”, między 5 a 95 centylem mieści się 90% populacji, którą obejmuje „szeroka norma”. Wartości poniżej 5 i powyżej 95 centyla są nieprawidłowe. Najważniejsze w ocenie rozwoju są pomiary wysoko skorelowane z wiekiem tj. masa i wysokość ciała, obwód głowy i klatki piersiowej, grubość podskórnej tkanki tłuszczowej oraz pomiary szerokości i głębokości klatki piersiowej. Istnieje wiele jednostek chorobowych, których stałym objawem jest opóźnienie rozwoju fizycznego, jak: choroby mózgu, nerek, wady serca i inne. Przewlekłe choroby ograniczają aktywność fizyczną zaburzają także rozwój psychomotoryczny. Z tego względu ocena rozwoju fizycznego powinna stanowić element wstępny każdego badania klinicznego pacjenta w okresie rozwojowym, ponieważ jest możliwe wczesne wykrycie dysharmonii rozwojowej.

1.7.2 Neuroelektrofizjologiczne metody oceny rozwoju u niemowląt ryzyka.

W prognozowaniu rozwoju niemowląt z grupy ryzyka i w ocenie stanu czynnościowego układu nerwowego, dużą rolę spełnia nieinwazyjne badanie słuchowych potencjałów pniowych (Braistem Auditory Evoken Potentialis-BAEP), polegające na obserwacji transmisji pobudzenia w pniowej części drogi słuchowej (Inter Peak Latency I-V-IPL I-V). Opóźnienie transmisji pobudzenia przez bodźce dźwiękowe świadczy o upośledzeniu słuchu, co więcej jest zbieżne z opóźnieniem rozwoju ruchowego, przy czym umiejętność samodzielnego chodzenia następuje