Obrázek (11)

Zgodnie z ustaleniami grup opozycyjnych ma być w stoczni „głównym manewrowym”. Nie interesuje go demonstracja, chce zwyciężyć, nie przegapić historycznej szansy. Staje na czele Komitetu Strajkowego i ogłasza strajk okupacyjny. Żąda dostępu do radiowęzła. Komitet pertraktuje z dyrektorem stoczni w sali bhp, a robotnicy przysłuchują się na zewnątrz tym rozmowom. Po trzech dniach, w sobotę, dochodzi do porozumienia między dyrekcją stoczni a Komitetem Strajkowym, poszerzonym przez dyrekcję o delegatów wydziałowych prących do ugody. Wałęsa ogłasza zakończenie strajku i mówi do kolegów z WZZ: „Zwyciężyliśmy”. Koledzy mitygują go i informują, że inne zakłady pracy nie akceptują jego decyzji i osoby. Lech reflektuje się i ogłasza za chwilę strajk solidarnościowy. Po latach pisze: „Rzeczywiście «Solidamość» narodziła się w momencie załamania strajku stoczniowego, na przełomie, na przejściu od lokalnego sukcesu stoczni do strajku w obronie innych zakładów pracy, które tej obrony potrzebowały”¹. Z 16 na 17 sierpnia powstaje międzyzakładowy Komitet Strajkowy. Zostaje opracowany program złożony z 21 postulatów, w którym czołowe miejsce zajmuje utworzenie niezależnych związków zawodowych.

Wałęsa dzięki strajkowi uzyskuje rozgłos, staje się znaną postacią ruchu robotniczego, wybitnym działaczem społecznym. Jego nowa rola, jak pisze, nie ma „nic wspólnego z osobistymi ambicjami, tak jak los powierzył mi tę rolę, która zmodyfikowała nawet mój wygląd zewnętrzny, zdecydowany głos, pewny krok”². Uczy się oddziaływania na tłum, jego słowa synchronizują się z „myślami, wolą, planem, który miałem ludziom do przekazania”³.

Z dnia na dzień dojrzewa ideowo, politycznie, społecznie, dostrzega szerszy kontekst protestu robotniczego, jego skutki polityczne. Powołuje grupę ekspertów, wprowadza „nowe porządki”, m.in. zabrania picia wódki. W stoczni odprawiane

.. i | >rzez księży nabożeństwa. Wszędzie wiszą portrety papie-.1 Polaka i emblematy religijne. Na oczach całej Polski tworzy się wolna, demokratyczna republika robotnicza.

Następująprzygotowania do spotkania z delegacją rządowa, strajk w stoczni stał się bowiem przedmiotem obrad biura Politycznego i rządu. Wałęsa pisze: „Pamiętam ten olbrzymi wysiłek, by zrozumieć Polskę, dać program, zawrzeć w nim mądrość polityczną potrzebną w tym momencie, by ezegoś nie zepsuć, nie pominąć. To była wielka zbiorowa praca — choć przebiegała w czasie strajku, uczestniczyli w niej wszyscy”⁸.

22 sierpnia do Gdańska przyjeżdża wicepremier Jagiełło, następują ożywione pertraktacje, omawiany jest punkt po punkcie. 30 sierpnia odbywa się ostateczna sesja robocza. Jagielski obiecuje wypuszczenie więźniów politycznych, zo-■l.ije parafowanych 21 postulatów. W niedzielę, 31 sierpnia, i a stępuje historyczne podpisanie porozumienia. Wałęsa męczony, lecz uśmiechnięty składa podpis wielkim długopisem, który otrzymał od starszej pani.

♦

Zastanówmy się obecnie, dysponując bogatym materia-ban 1 listorycznym i biograficznym, jakie nowe doświadczenia I >o ja wiły się w życiu Wałęsy w ciągu tego dziesięciolecia i jak U •./lakowały one jego osobowość, a szczególnie samoświadomość i strukturę Ja .

♦ Wiatach 1970-1980 Lech Wałęsa wchodzi w nowe dla siebie role. Są to role mieszkańca wielkiego miasta, ojca wielodzietnej rodziny, pracownika wielkiego zakładu pracy ni az działacza związkowego, kontestatora. Pełnienie tych ról, a szczególnie silna identyfikacja z rolą działacza-kontes-i.ilora, walczącego o nowy ład polityczny i społeczny w Polec, modyfikuje istniejące u niego postawy, schematy i obraz własnej osoby, tworzy również zręby nowej tożsamości. Jest lo tożsamość przywódcy robotniczego, społecznego, powią-

Tamże, s. 145.

21

1

   Tamże, s. 135.

2

   Tamże, s. 142.

3

   Tamże, s. 134.