obsoletki35

Nie wiedzieć kiedy przestałam przyjeżdżać na wieś tworzyć wspomnienia, a zaczęłam je zbierać. Na miejscu domu Joń-czyczki stanął obiekt w stylu szwajcarskiego szaletu, wnuczki wyprowadziły się do miasta, a może odzyskały słuch i głos. Nie wiedzieć kiedy zaczęłam też przyjeżdżać na wieś sikać na jęczmień i na pszenicę dla ustalenia, czy spodziewam się syna, czy córki. Wtedy przyśniła mi się Jończyczka.

-    Czegożeś się tak puszczała? - spytałam, skoro mogłam.

-    Bo silne jest jak mors uczucie - powiedziała. - Zwłaszcza to do własnych dzieci.

Duch mój trzecią godzinę smutno myje zęby. Jako że widok zielonego kontenera pewnej kompanii przewozowej nieodmiennie przynosi mi nieszczęście, zamówiłam sobie w inter-necie model takiego wagonu kontenerowego w skali ho do postawienia na ciągłym widoku. Homeopatia pecha.

-    To, że żyję w poczuciu śmiertelnego zagrożenia i bezsensu, nie przeszkadza mi być szczęśliwą - powiedziała Bronka. - Niekiedy.

Tyle duch. Ciało pisze teraz o grupie filmowców amatorów:

-    Chcieliśmy zrobić film o drugiej wojnie światowej - mówi ich scenarzysta. - Ale nikt nam nie chciał pożyczyć pancerfau-stów, więc zdecydowaliśmy się na rodzaj pastiszu.

-    Pastiszujecie wojnę?

-    Drugą światową. Scenarzysta studiuje telekomunikację.

Po odłożeniu telesłuchawki pogrążam się w melancholijnym myciu zębów mojej duszy, gdy wchodzi mąż i pyta:

-    A co to za widokówka treści „Proszę o pilny kontakt" bez podpisu? Z Kamiennej Góry?

-    Do Janusza - mówię.

Janusz mieszkał tu przed nami.

-    Ciekawe, co to może być - mówi mój mąż.

-    To Kruk jest - mówię, bo zadzwoniłam do Janusza, że przyszła taka widokówka do niego, a on zadzwonił pod ten numer. - Firma windykacyjna.

-    Dopadli go - mówi mój mąż - przez ciebie.

Słychać, jak mój zegar biologiczny wybija czwartą godzinę

melancholijnego mycia zębów.

74 | 75