Obraz
5 5

16 Definicje i symbole poziomów glebowych

v (Ni) — pokrywa wietrzeniowa, warstwa kamienistej wietrzeliny in situ często z kosami zsuwów stokowych. Zalega pod dolną pokrywą, bezpośrednio na skalnym podłożu skonsolidowanym i posiada cechy poziomu C lub D.

b. W terenach nizinnych i wyżynnych, szczególnie na obszarach najmłodszego

zlodowacenia (Vistulianu) seria przekształceń mrozowych posiada następującą charakterystykę:

6 (Delta) — warstwa pokrywowa; warstwa wietrzenia mrozowego równoległa do powierzchni terenu, grubości około 40 — 60 cm, w piaskach wzbogacona we frakcje pyłowe i spławialne. W spągu zazwyczaj kończy się ona warstwą kamieni lub żwiru z cechami obróbki eolicznej, jednolita pod względem uziarnienia, zawartości próchnicy, składu mineralogicznego i chemicznego. W osadach Vistulianu jest ona żółtobrunatna do brunatnej, w osadach starszych zlodowaceń jasnożółtobrunatna, rzadziej ciemnobrunatna do ciemnoczerwonej, posiada cechy poziomu głównego B nieiluwialnej genezy. W glinach i iłach szara do popielatej, miąższości od 20 do 40 cm, wzbogacona we frakcje pyłowe, piaskowe i szkieletowe, posiada cechy poziomu głównego C, rzadziej E.

e (Epsilon) — warstwa przejściowa; występuje pod warstwą pokrywową. Jest słabo przekształcona przez procesy mrozowe, odwapniona, niehomogeni-czna, z cechami i właściwościami utworu macierzystego i warstwy pokrywowej; miąższość od 40 do 80 cm, cechy poziomu przejściowego BC.

( (Dżeta) — warstwa kontaktowa; występuje między warstwą przejściową BC a utworem macierzystym C; nie zawiera struktur sedymentacyjnych, jest odwapniona, wzbogacona we frakcje koloidalne i szkieletowe oraz w iluwialną materię organiczną, żelazo, mangan. Ma barwę żółtobrunatną, brunatnoczer-woną do czerwonobrunatnej. Charakteryzuje się ona strukturami segregacji mrozowej i ma nierówną grubość. Na całej głębokości wykazuje cechy poziomu głównego B.

t] (Eta) — utwór macierzysty; nie zmienione przez procesy mrozowe podłoże z zachowanymi w pełni strukturami sedymentacyjnymi. Jest on węglanowy, często z cechami osadzania węglanów i żelaza. Wykazuje cechy poziomu głównego C.

Serie pokryw stokowych i warstwy przekształceń mrozowych powstały w wyniku procesów wietrzenia mrozowego, krioturbacji, soliflukcji, spełzania, zmywania, wmywania, wymywania, deflacji i sedymentacji eolicznej o intensywności zmiennej w czasie. W wyniku procesów denudacji nie wszędzie zachowały się pełne serie stokowe i serie przekształceń mrozowych. Numeracji poszczególnych pokryw i warstw dokonuje się odpowiednio do ich kolejności w serii.

POZIOMY DIAGNOSTYCZNE GLEB MINERALNYCH. DEFINICJE

Dotychczas stosowane definicje zarówno poziomów glebowych, jak i poszczególnych jednostek wyróżnionych w klasyfikacjach gleb (definicje typów i podtypów gleb) oparte w większości na kryteriach opisowych nie zawsze