PB150114

Czas czytania: 30 min

ROZDZIAŁ

Postępowanie w stanach nagłych

CELE

•    omówienie prawidłowej kolejności priorytetowych elementów badania, którą należy zachować podczas oceny pacjenta w stanach nagłych,

•    ocena wstępna i powtórna,

•    zasadnicze dane z wywiadu,

•    poznanie technik stosowanych podczas wstępnej resuscytacji, monitorowania oraz leczenia w stanach nagłych.

WPROWADZENIE

Warunkiem prawidłowego sprawowania opieki nad pacjentem, u którego doszło do wystąpienia stanu zagrożenia życia, jest szybka ocena stanu chorego i wczesne włączenie odpowiedniego leczenia. Spełnienie tych warunków może zapewnić usystematyzowane postępowanie.

Usystematyzowane postępowanie w stanach nagłych

•    Wstępna ocena i resuscytacja

•    Powtórna ocena i doraźne postępowanie terapeutyczne

•    Ponowna ocena stanu pacjenta

•    Ostateczne postępowanie terapeutyczne

Celem badania wstępnego jest rozpoznanie i leczenie wszelkich zaburzeń zagrażających żydu, które mogą wystąpić u pacjentów z chorobami o charakterze nagłym. Badanie to różni się od tradycyjnego badania klinicznego, w którym najpierw należy zebrać dokładny wywiad, a następnie przystępuje się do badania przedmiotowego. Tego typu postępowanie w stanach nagłych może prowadzić do opóźnienia rozpoznania stanu zagrażającego życiu pacjenta. W większośd przypadków ostrych schorzeń internistycznych (ok. 75%) zaburzenia bezpośrednio zagrażające żydu pacjenta nie występują, niemniej zawsze konieczne jest przeprowadzenie szybkiego badania wstępnego.

Badanie wstępne należy ponowić w przypadku wystąpienia jakiegokolwiek pogorszenia stanu pacjenta, tak by w razie potrzeby móc bezzwłocznie podjąć właśdwe czynnośd resuscytacyjne.

Natychmiast po wykluczeniu lub usuniędu zaburzeń bezpośrednio zagrażających żydu pacjenta lekarz może przystąpić do standardowego, szczegółowego badania przedmiotowego i podmiotowego; to postępowanie określamy mianem oceny powtórnej stanu pacjenta. Po wdrożeniu doraźnego postępo-

15